حکمت 251: تلخى ها و شیرینى هاى دنیا و آخرت
(اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ (علیه السلام): مَرَارَةُ الدُّنْیَا حَلَاوَةُ الْآخِرَةِ، وَ حَلَاوَةُ الدُّنْیَا مَرَارَةُ الْآخِرَةِ.
و درود خدا بر او، فرمود: تلخی دنیا شیرینی آخرت است و شیرینی دنیا تلخی آخرت .
شرح حکمت:
مقصود امام علیه السلام این است که اگر در مسیر اطاعت، مشکلات و شاید ناراحتى‌ها و مرارت‌هایى وجود داشته باشد، نگران نشویم، آن‌ها را به جان و دل بپذیریم به امید وعده‌هاى الهى در آخرت و به عکس اگر در گناه، لذّتى باشد از عواقب تلخ آن غافل نگردیم و کوتاه سخن این‌که هدف امام علیه السلام تشویق به طاعات و ترک گناهان است.
امام علیه السلام در خطبه 174 مى‌فرمایند: «بهشت در لابه‌لاى ناراحتى‌ها پیچیده شده و دوزخ در لابه‌لاى شهوات.»
البته آنچه امام علیه السلام در این جا فرموده بیان حکم غالبى است وگرنه موارد استثنایى نیز وجود دارد که انسان از انجام دادن حق لذت ببرد و از انجام دادن باطل ناراحت شود. حدیث معروفى که مى‌گوید: «مؤمن اوقات شبانه‌روز خود را به سه بخش تقسیم مى‌کند: بخشى براى عبادت و بندگى پروردگار و بخشى براى سامان دادن به وضع زندگى و در بخش دیگرى به لذات حلال مى‌پردازد تا نیرو وآرامش براى انجام وظایف پیدا کند»، دلیل روشنى بر این استثناست.