حدیث شماره ۱۱ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
محمد بن فضیل گوید به امام رضا (علیه السلام) عرض کردم زمین بدون امام باقى می ماند؟ فرمودند: «نه» گفتم: براى ما از حضرت صادق (علیه السلام) راویت شده که «زمین بدون امام باقى نباشد مگر اینکه خداى تعالى بر اهل زمین یا بر بندگان خشم گیرد،» فرمودند: «نه، باقى نماند، در آن صورت فرو ریزد.»
حدیث شماره ۱۰ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
ابوحمزه گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم زمین بدون امام مى ماند؟ فرمودند: «اگر زمین بدون امام باشد از هم می پاشد.»
حدیث شماره ۹ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
حضرت ابوالحسن امام هادی (علیه السلام) فرمودند: «زمین از حجت خالى نماند، به خدا آن حجت منم.»
حدیث شماره ۸ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «به خدا سوگند از هنگامی که آدم علیه السّلام درگذشت، خداوند زمین را فرونگذاشت، همواره در آن امامی بوده که به وسیله او به سوی خداوند راهنمایی شوند و او حجت خداست بر بندگانش و زمین بی امامی که حجّت خداوند بر بندگانش باشد، وجود ندارد.»
حدیث شماره ۷ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «خداوندا تو زمینت را از حجت خود بر خلقت خالى نگذارى.»
حدیث شماره ۶ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خدا برتر و بزرگتر از آن است که زمین را بدون امام عادل واگذارد.»
حدیث شماره ۵ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
یکى از دو امام باقر یا صادق (علیهماالسلام) فرمود: «خدا زمین را بدون عالم وانگذارد و اگر چنین نمى کرد حق از باطل تشخیص داده نمى شد.»
حدیث شماره ۴ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
حسین بن ابى العلاء گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم زمین بدون امام باقى مى ماند؟ فرمودند: «نه.»
حدیث شماره ۳ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: «زمین از حالى به حالى نگردد جز آنکه براى خدا در آن حجتى باشد که حلال و حرام را به مردم می شناساند و ایشان را به راه خدا می خواند.»
حدیث شماره ۲ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: «همانا زمین در هیچ حالى از امام خالى نگردد براى آنکه اگر مؤمنین چیزى (در اصول یا فروع دین) افزودند آنها را برگرداند و اگر چیزى کم کردند براى آنها تکمیل کند.»
حدیث شماره ۱ باب زمین از حجت خالی نمی ماند کتاب حجت اصول کافی
حسین بن ابى العلاء گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم ممکن است زمین باشد و امامى در آن نباشد؟ فرمودند: «نه» گفتم: ممکن است دو امام (در یک زمان)باشد؟ فرمودند: «نه مگر اینکه یکى از آنها خاموش باشد.» (و به وظائف امامت قیام نکند مانند حضرت حسین در زمان امام حسن علیهماالسلام)
حدیث شماره ۴ باب حجّت خدا بر آفریدگانش جز با امام برپا نمی شود کتاب حجت اصول کافی
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «حجت خدا پیش از خلق بوده و با خلق مى باشد و بعد از خلق هم باشد.»
شرح:
مجلسى(ره) در توضیح این حدیث شریف گفته است؛ در رشته آفرینش مخلوق سر سلسله آنها حضرت آدم پیغمبر بوده است و نیز در هر زمانى امام و پیغمبرى بوده و آخرین فرد روى زمین هم امام زمان؛ پیغمبر و امام در عالم میثاق مقرر شده و در دنیا وجود خارجى یافته و در قیامت هم باشد.
حدیث شماره ۳ باب حجّت خدا بر آفریدگانش جز با امام برپا نمی شود کتاب حجت اصول کافی
امام رضا فرمود: «حجّت خداوند بر آفریدگانش برای شناخته شدنش جز با امام برپا نمی شود.»
حدیث شماره ۲ باب حجّت خدا بر آفریدگانش جز با امام برپا نمی شود کتاب حجت اصول کافی
امام رضا(علیه السلام) از قول امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «حجت خدا بر آفریدگانش برای شناخته شدنش جز با دجود امام برپا نمی شود.»
حدیث شماره ۱ باب حجّت خدا بر آفریدگانش جز با امام برپا نمی شود کتاب حجت اصول کافی
«عبد صالح (امام کاظم علیه السلام) فرمودند: به راستى که از طرف خدا بر خلق او اتمام حجت نشود جز به وجود امام تا شناخته شود.»
شرح:
خداوند در قیامت نتواند به مردم بگوید چرا چنین کردید و چرا چنان نکردید، مگر اینکه در دنیا براى آنها امام و پیشوائى فرستاده باشد که با نصوص و معجزات امامت او براى مردم ثابت شده باشد و وظایف مردم را به آنها رسانده باشد، خدا و دین را براى آنها معرفى کرده باشد و در بعضى از نسخ کافى به جاى حتى حى است بنا بر آن یعنى جز به وجود امام زنده اى که شناخته شود.
حدیث شماره ۴ باب تفاوت بین رسول و نبی و محدث کتاب حجت اصول کافی
برید از امام باقر و صادق (علیهماالسلام) درباره سخن خداى عزوجل «هیچ نبى و رسول و محدثى پیش از تو نفرستادیم» (که در حدیث اول بیان شد) پرسیدم و گفتم فدایت گردم قرائت ما این چنین نیست (یعنى کلمه محدث ندارد) بفرمائید: رسول و نبى و محدث کیست؟ فرمودند: «رسول کسی است که فرشته بر او نمایان شود و با او سخن گوید و نبى آن است که در خواب بیند و گاهى نبوت و رسالت در یک شخص جمع شود و محدث کسى است که صدا را شنود و صورت را نبیند.» عرض کردم اصلحک الله از چه راه بداند آنچه در خواب دیده حق است و از جانب فرشته باشد؟ فرمودند: «توفیق یابد که آن را بفهمد، خداوند با کتاب شما، کتاب ها را پایان داد و با پیامبرتان پیامبران رل.
شرح: مجلسى(ره) گوید فرق بین نبى و امام و استنباطش از این اخبار مشکل است و نیز جمع بین تمام اخبار که بیشتر آنها را در کتاب بحار آورده ایم در نهایت اشکال است.
حدیث شماره ۳ باب تفاوت بین رسول و نبی و محدث کتاب حجت اصول کافی
احول گوید از امام باقر (علیه السلام) درباره رسول و نبى و محدث پرسیدم فرمودند: «رسول کسى است که جبرئیل پیشش آید و او را ببیند و با او سخن گوید، این است رسول و اما نبى آن است که در خواب بیند مانند خواب دیدن ابراهیم(علیه السلام) (فرمان سر بریدن پسرش را) و مانند آنچه رسول خدا (صلی الله علی و آله و سلم) پیش از آمدن وحى از اسباب و علائم نبوت مى دید تا آنکه جبرئیل رسالت را براى او از جانب خدا آورد و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامى که نبوت برایش فراهم گشت و رسالت از جانب خدا براى او آمد، جبرئیل به نزدش می آمد و با او رودررو سخن می گفت. و از پیامبران کسانی هستند که وقتی پیامبری برای او فراهم شد در خوابش می بیند و روح به نزدش آمده، با او سخن می گوید بی آنکه در بیداری بتواند ببیند. و اما محدث آن است که با او سخن گفته می شود و او می شنود ولی با او روبه رو نمی شود و در خواب هم نمی بیند.»
حدیث شماره ۲ باب تفاوت بین رسول و نبی و محدث کتاب حجت اصول کافی
معروفى به امام رضا(علیه السلام) نوشت: قربانت گردم! بفرمائید چه فرقی است بین رسول و نبى و امام؟ حضرت نوشتند یا به صورت شفاهی فرمودند: «فرق میان رسول و نبى و امام این است که رسول و کسی است که جبرییل بر او فرود می آید. او را می بیند و گفتارش را می شنود و وحی بر او نازل می شود. و چه بسا در خواب هم ببیند، مانند رؤیای ابراهیم علیه السّلام. نبى گاهى سخن جبرئیل را مى شنوند و گاهى شخص او را مى بیند و سخنش را نمى شنود و امام آن است که سخن را می شنود و شخص را نمی بیند.»
حدیث شماره 1 باب تفاوت بین رسول و نبی و محدث کتاب حجت اصول کافی
زراره گوید از امام باقر علیه السلام درباره فرمایش خداى عزوجل که می فرماید «و او رسول بود و نبى. (51 مریم)» سؤال کردم رسول چیست و نبى چیست؟ فرمودند: «نبى کسى است که در خواب مى بیند و صدا را مى شنود و فرشته را نمى بیند و رسول کسى است که صدا را مى شنود و در خواب مى بیند و فرشته را هم مشاهده مى کند.» عرض کرم جایگاه امام چیست؟ فرمودند: «صدا را می شنود امّا فرشته را نه در خواب می بیند و نه در بیداری.» سپس این آیه را قرائت فرمود «پیش از تو هیچ رسول و نبى و (محدثى [و کسی که با او سخنی گفته شده باشد]) نفرستادیم» ادامه آیه: جز اینکه هر گاه چیزى تلاوت مى نمود شیطان در تلاوتش القاى [شبهه] میکرد پس خدا آنچه را شیطان القا میکرد محو مى گردانید سپس خدا آیات خود را استوار مى ساخت و خدا داناى حکیم است. (52 حج)
شرح:
کلمه محدث در قرآن نیست، بلکه در قرائت اهل بیت وارد است، و ممکن است در اینجا به عنوان تفسیر و تأویل آن را اضافه کرده باشند.
حدیث شماره 4 باب طبقات انبیاء و رسولان و ائمه علیهم السلام کتاب حجت اصول کافی
جابر گوید شنیدم که امام باقر علیه السلام می فرماید: «همانا خدا ابراهیم را بنده خود گردانید، پیش از آنکه او را پیغمبر گرداند، و او را پیغمبر گردانید، پیش از آنکه او را رسول گرداند، و او را رسول گردانید، پیش از آنکه او را خلیل گرداند، و او را خلیل گردانید، پیش از آنکه او را امام گرداند. پس چون این مراتب را از براى او جمع نمود. امام پنج انگشت خود را (براى نمودن این پنج مقام) جمع کرد. به ابراهیم گفت: اى ابراهیم همانا من تو را امام مردم گردانیدم. از بس این مرتبت در چشم ابراهیم بزرگ آمد، گفت. پروردگارا و از فرزندان من هم؟ خدا فرمود: پیمان من به ستمکاران نرسد.»
