رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

در ادامه پست قبل از سایر موارد خرید و فروش در این سوره آیات زیر را داریم:

ت) آیه­ ی 90: این آیه نیز در میان آیات بیان­ کننده­ ی عهدشکنی این قوم در تمامی دوران­ هاست. می ­فرماید به بدچیزی خود را فروختند. این فروختن در واقع کفر ورزیدن به پیامبر مکرم اسلام و قرآن کریم است.

ث) آیه­ ی 102: این آیه در میان آیاتی است که تغییر کتاب و حکام الهی را توسط این قوم توضیح می­ دهد. آیه می­ فرماید «آنچه خریدند در آخرت هیچ سودی برایشان ندارد و قطعاً به بد چیزی خود را فروختند ...» به عبارتی این­ ها کتاب الهی را رها نموده و به سحر و جادو رو آورده­ بودند. بنابراین برای دومین بار خداوند متعال می ­فرماید به بد چیزی خود را فروختند.

ج) آیه­ ی 174: این آیه در میان آیاتی قرار دارد که شروط لازم تقوا را مطرح می ­کنند. در اینجا خداوند متعال می ­فرماید «آیات و قوانین الهی را به بهای ناچیز فروختند».

چ) آیه­ ی 175: این آیه در ادامه­ ی آیه­ ی قبلی می ­فرماید این­ ها هدایت را به گمراهی و مغفرت را به عذاب فروختند.

در تمامی این هفت آیه تمام خرید و فروش ­هایی که صورت پذیرفته مذموم و مقبوح است. آیه­ ی 207 برای اولین بار از کسی سخن می­ گوید که خودش را در راه درستی خرج نموده است.

نکته: آیات 90 و 102 به صورت جمع از عبارت «انفس» استفاده کرده است در حالی که این آیه به صورت مفرد از عبارت «نفسه» استفاده کرده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلم

وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿۲۰۷﴾

بعضی از مردم (با ایمان و فداکار، همچون علی (علیه السلام) در لیلة المبیت به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم))، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می ‏فروشند، و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.

می­ توان گفت ارکان عبارات به کار رفته در آیه­ ی 207  به واسطه ­ی جایگاهش خاص هستند، لذا این ارکان به صورت جداگانه بررسی شده ­اند.

 

یَشْرِی

ار ابتدای سوره تا کنون مفهوم خرید و فروش در آیات مختلفی مطرح گردیده است. این آیات عبارتند از:

الف) آیه­ ی 16: این آیه در میان آیات شرح حال منافقین قرار داشته و می­ فرماید آن­ها ضلالت را به ازای فروش هدایت، می ­خرند.

ب) آیه ­ی 41: این آیه یکی از چهار توصیه­ ای است که خداوند متعال به قوم بنی­ اسرائیل می­ کند. وی می ­فرماید آیات مرا به بهای ناچیز نفروشید.

پ) آیه­ ی 86: این آیه در میان آیاتی است که عدم وفای به عهد قوم بنی ­اسرائیل را توضیح می­ دهند و می ­فرماید حیات آخرت را به دنیا فروختند.

 

ادامه این موارد یعنی موارد ت، ث، ج و چ رو ان شاءالله در پست بعدی ان شاءالله خواهیم گفت.

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات 204 تا 206 ویژگی قومی را بیان می­ نماید که زبانشان با آنچه در قلبشان نهفته دارند بسیار متفاوت است. شاید بتوان گفت این آیات به نوعی خلاصه­ ی آیات 6 الی 20 همین سوره ­ی مبارکه است. آیه­ ی 204 معادل آیات معادل آیات 8 الی 10 و آیه ­ی 205 معادل آیات 11 الی 15 و آیه ­ی 206 معادل آیات 16 الی 20 است. اما در عین حال ادبیات این آیات نکاتی را به همراه دارد که شاید در ابتدای سوره مشخص نبود.

1. گفتارشان مایه­ ی شگفتی است. به عبارتی آن ­قدر از حق و حقیقت می ­دانند که انسان گمان می ­کند این ­ها بهترین انسان­ ها بر روی کره­ ی زمین هستند.

2. «خداوند را بر آنچه در قلب ­هایشان است گواه می­ گیرند، در حالی که سخت­ ترین دشمنان هستند». همین آدم­ هایی که فکر می­ کردیم بهترین هستند، دشمنیشان از همه­ ی انسان ­ها حتی کفار سخت­ تر است. اینها خداوند متعال را نیز شاهد می­ گیرند و این خود نشانه ­ی این است که ذره ­ای باور به بازگشت نزد پروردگار عالمیان ندارند.

3. «خداوند فساد را دوست ندارد». این گزاره در تقارن با گزاره ­ای است که در آیه ­ی 165 خداوند متعال فرمود «کسانی که ایمان آوردند، شدیدترین محبتشان برای خداوند است». به عبارت دیگر کسانی که محبتشان برای خداوند است به هیچ عنوان فساد نمی­ کنند.

4. «... عزت را با گناه کسب می ­نمایند». در این آیه دو پیام است. اول این­ که انسان ­ها به دنبال کسب عزت هستند و این ویژگی مشترک آن­ ها است. این منافقین با انجام گناه و مؤمنین با عمل صالح. خداوند متعال می ­فرماید کسانی که تقوای الهی پیشه می­ کنند، صاحب عزت نیز خواهند شد.

بسم الله الرحمن الرحبم

رضا

در ادامه قصد داریم که ان شاءالله آیات 204 تا 214 رو با هم بخوانیم و مورد بررسی قرار بدهیم، جهت این که با دقت بیشتری آیات رو بررسی کنیم در ابتدا چند سوال مطرح میکنیم.

خداوند متعال از آغاز جزءِ دو تا کنون شرایط و دستوراتی را برای متقین مشخص نمود. حال سؤال اینجاست که آیات 204 تا 214 چه ارتباطی به این مسائل قبلی دارد.

سؤال دومی که می ­توان پرسید این است که در جزءِ یک به صورت مبسوط راجع به دشمن و ویژگی­ های دشمن که قوم بنی­ اسرائیل نمونه­ ی بارز آن است، بحث شد. خداوند متعال چرا مجدداً در این آیات از این قوم سخن می ­گوید؟

منظور از سلم چیست؟

 

ایثار

وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿۲۰۴﴾

و از مردم، کسانی هستند که گفتار آنان، در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‏ شود، (در ظاهر، اظهار محبت شدید می‏ کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه می‏ گیرند. (این در حالی است که) آنان، سرسخت ترین دشمنانند.

وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ ﴿۲۰۵﴾

(نشانه آن، این است که) هنگامی که روی بر می‏ گردانند (و از نزد تو خارج می‏ شوند) [و یا ریاستی یابند]، در راه فساد در زمین، کوشش می‏ کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود می ‏سازند، (با اینکه می‏ دانند) خدا فساد را دوست نمی ‏دارد.

وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۲۰۶﴾

و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‏ شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‏ کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است، و چه بد جایگاهی است.

ادامه دارد...

بسم الله الرحمن الرحیم

آیا ما هم بعثتی داریم؟ برانگیخته شدنی ازروی عادتها و جبرها و اسارتها؟ این رشد وشکوفه‌ زدن ما و از دل خاک سر درآوردن ما، در کدام بهار عمرمان اتفاق خواهد افتاد؟ آیا عید مبعث، عید آزادی ما هم هست؟

بعث یعنی بیدارشدن و پلک تازه و دوباره‌ای به هستی‌ زدن. چه پیوندی است در این بعثت رسول و زیارت علی و هجرت حسین بن علی؟ (از اعمال سفارش شده در روز 27 رجب زیارت امیر المومنین است و بنا بر تواریخ موثق، سیدالشهدا در همین روز از خانۀ دل خود، بار بست و به سمت ربَّش رهسپارشد) این چه پیوند عجیبی است که رسول، در یک روز، از غار تنهایی خویش بیرون می‌ آید و زیارت ابوتراب که او امیر خاکیان است و برخاک امیر، نه مانند ما اسیرخاک و آغازحرکت حسین علی در همین روز که او به سمت خدا و برای خدا حرکتش را آغاز کرد.

بعثت یعنی دوباره متولد شدن. عیسی علیه‌السلام به این بعثت آدمی اشاره دارد؛ که در بعثت، حرکت آدمی و خارج شدن او و روانه شدن او آمده است؛ حرکتی رو به بی‌ نهایت. خارج‌شدن از غریزه‌ ها به سمت وظیفه‌ ها و روانه شدن و هجرت آدمی به سوی آن مقصد بی‌ مرز که در معنای بعثت حرکت، روانه‌شدن و بیدارشدن آمده است؛ حرکتی به سمت بی نهایت، نه خلق و دنیا و نفس و شیطان. روانه‌شدن برای او، نه حتی برای بهشت و مزد و اجر.

هرکس بعثتی دارد و به اندازه بعثتش همراهی با ولی دارد و به همان اندازه، برای اوحساب باز می‌ کنند. «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ» (ای پیامبر، خداوند و مؤ منانی که از تو پیروی می‏کنند برای حمایت تو کافی است (؛ فقط بر آنها تکیه کن)! – 64 انفال)؛ تبعیت و همراهی او ملاک برای محاسبه ما است.

عجب رابطه عجیب عجین‌شده‌ ای بین بعثت رسول و زیارت علی بن ابیطالب هست؟ آیا در بعثتی که الگویش ابوتراب است، ما هم دل ازدل تراب بیرون فرستاده‌ایم؟

 آیا ما همراه رسول، از دل این همه عادت و غریزه به سمت وظیفه، بعثتی داشته‌ ایم؟ آیا ما با علی و در کنار علی، به رشدی رسیده‌ ایم که اسیرخاک نمانیم و از دل این دنیای خاکی جوانه بزنیم و سر از خاک برآریم؟ آیا ما همراهی با حسین بن علی را در انگیزه‌ ها و هدف ها داریم؟

 

+ متن نوشته امیر سجادی، سایت عین صاد.

 

بعثت پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم رو خدمت همه دوستداران و رهروان آن حضرت تبریک عرض می نمایم.

بسم الله الرحمن الرحیم

آن­ چه در این آیات بسیار تأکید شده، یاد خداوند است. به عبارت دیگر از آغاز (آیه 198) تا پایان (آیات 200 و 203) مراسم حج، خداوند متعال را باید یاد نمود.

با توجه به آیات حج می ­توان متوجه شد که عمل حج عملی بسیار عظیم است، زیرا:

1. این عمل باید برای خداوند انجام شود.

2. خداوند متعال در آن یاد شود.

3. طلب بخشش می ­شود.

4. آبادی دنیا و آخرت و نجات از آتش خواسته می ­شود.

با این تفاسیر اگر حج درست به جا آورده شود، مایه هدایت بوده و زاد و توشه آخرت قرار گرفته و سبب رستگاری جاودان می­ شود (ان شاء الله). شاید به همین خاطر است که در سه آیه­ ی مختلف از این آیات، به اشکال مختلف به تقوا اشاره گردیده است.

 

ان شاءالله با نابودی آل سعود و تمامی معاندین اسلام، سفر امن و ایمن حج برای همگان فراهم شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات 198 الی 203 روند برگزاری مراسم حج و مدت آن را بیان می ­دارد.

1. فضلی از جانب پروردگارتان طلب نمایید.

نکته­ ای که شایان توجه است، طلب فضل و رحمت الهی است. چنان­ چه پیشتر مشخص شد، منظور از فضل قوم بنی­ اسرائیل نسبت به دیگر اقوام، سه بار فرصت هدایتی بود که بیشتر از دیگران داشتند. هدایت نیز همان نعمتی بود که تبعیت از آن رستگاری جاودان را به همراه داشت (آیه 38). بنابراین در اینجا نیز می­ توان گفت طلب فضل الهی، رستگاری جاودان را به همراه خواهد داشت.

2. بعد از کوچ از عرفات، خداوند را در مشعرالحرام یاد نمایید.

3. و یاد کنید او را همان­ گونه که شما را هدایت نمود، در حالی که پیش از این از گمراهان بودید.

با انجام اعمال حج، خداوند متعال شما را هدایت نمود، لذا او را یاد نمایید. بنابراین تأثیر اعمال حج (و طلب فضل الهی)، هدایت است. همان چیزی که متقین از آن بهره ­مند می­ شوند و هدف انسان­ ها باید به دست آوردن آن باشد. پیشتر پیرامون هدایت به تفضیل صحبت شده است، مخصوصاً در سوره مبارکه حمد و آیات شریفه 1 تا 39 سوره­ مبارکه بقره.

4. سپس از جایی که مردم کوچ می­ کنند، روانه شوید و از خداوند متعال طلب بخشش کنید.

نکته: این طلب بخشش یادآور نعمت 6 قوم بنی ­اسرائیل است، که هنگام ورود به شهر باید می­ گفتند «حطه» تا بخشیده می­ شدند.

5. هنگام انجام مناسک حج، خداوند را به شدت یاد کنید، همان­ گونه که پدرانتان را یاد می­ کنید و یا بیشتر.

6. به خداوند بگویید: «پروردگار ما، به ما در دنیا نیکی­ ای عطا فرما و در آخرت نیکی­ ای و ما را از عذاب آتش نگاه دار.»

7. در این ایام مشخص خداوند را یاد نمایید.

8. هرکس در دو روز و یا بیشتر اعمال را انجام دهد، ایرادی ندارد.

9. از خداوند بترسید و بدانید همانا به سمت او محشور می­ شوید.

 

ادامه دارد...

شهادت امام موسی کاظم علیه السلام رو خدمت حضرت امام رضا علیه السلام  و همه شما دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نمایم.

بسم الله الرحمن الرحیم

فَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ ﴿۲۰۰﴾

و هنگامی که مناسک (حج) خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروه‏ اند) بعضی از مردم می‏ گویند: خداوندا! به ما در دنیا (نیکی) عطا کن! ولی در آخرت، بهره ای ندارند.

وِمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۲۰۱﴾

و بعضی می‏ گویند: پروردگارا! به ما در دنیا (نیکی) عطا کن! و در آخرت نیز (نیکی) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاهدار!

أُولَئِکَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿۲۰۲﴾

آنها از کار (و دعای) خود، نصیب و بهره‏ ای دارند، و خداوند، سریع الحساب است.

وَاذْکُرُواْ اللّهَ فِی أَیَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۰۳﴾

و خدا را در روزهای معینی یاد کنید! (روزهای 11 و 12 و 13 ماه ذی الحجه). و هر کس شتاب کند، و (ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، گناهی بر او نیست، و هر که تاخیر کند، (و سه روز انجام دهد نیز) گناهی بر او نیست، (این اختیار) براى کسى است که (از محرمات) پرهیز کرده باشد و از خدا بپرهیزید و بدانید شما به سوی او محشور خواهید شد!

 

توضیحات مربوط به این آیات رو ان شاءالله در پستهای بعدی خدمتتان ارائه خواهیم کرد.

ان شاءالله خداوند هم در این دنیا و هم در آخرت به همه ما نیکی مرحمت فرمایید و از عذاب آتش ما را نگه دارد.

بسم الله الرحمن الرحیم

یاد خداوند

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلًا مِّن رَّبِّکُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِن کُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّینَ ﴿۱۹۸﴾

گناهی بر شما نیست که از فضل پروردگارتان (و از منافع اقتصادی در ایام حج) طلب کنید (که یکی از منافع حج، پی ریزی یک اقتصاد صحیح است). و هنگامی که از عرفات کوچ کردید، خدا را در مشعر الحرام یاد کنید! او را یاد کنید همان طور که شما را هدایت نمود و قطعا شما پیش از این، از گمراهان بودید.

ثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۱۹۹﴾

سپس از همان جا که مردم کوچ می‏ کنند، (به سوی سرزمین منی) کوچ کنید! و از خداوند، آمرزش ‍ بطلبید، که خدا آمرزنده مهربان است!

آیات این بخش ادامه دارد...

بسم الله الرحمن الرحیم

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ ﴿۱۹۷﴾

حج، در ماه های معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده‏ اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان، و گناه و جدال روا نیست! و آنچه از کارهای نیک انجام دهید، خدا آن را می ‏داند. و زاد و توشه تهیه کنید، که بهترین زاد و توشه، پرهیزکاری است! و از من بپرهیزید ای خردمندان!

در آیه­ ی 197 نیز احکام مربوط به حج بیان می­ گردد.

1. ایام حج مشخص است.

2. آمیزش جنسی، گناه و جدال در حج حرام است.

نکته: گناه و جدال در همه اوقات حرام است، اما در ایام حج موجب ابطال آن نیز خواهد شد. موضوعی که شایسته توجه است، بیان شدن جدال به صورت جداگانه است.

نکته: حج اگر به درستی انجام شود، زاد و توشه برای آخرت قرار می گیرد. در واقع برای انجام درست حج باید به دقت به قوانین فوق عمل کرد.

الف) این آیه نیز مانند آیه­ ی قبلی دستور به تقوا می­ دهد، اما به صورتی متفاوت. آیه می­ فرماید «آنچه از خیر انجام می­ دهید، خداوند می ­داند». از این گزاره مشخص می­ شود انجام ندادن سه عمل ذکر شده در آیه، انجام خیر است.

ب) «توشه برگیرید، پس همانا بهترین توشه تقوای الهی است و تقوا پیشه کنید ای صاحبان خرد»

1. در این گزاره مشخص می­ شود تقوا یک امر پایان­ پذیر و ثابت نیست، بلکه همواره قابل پیشرفت و تعالی است.

2. هرکس دارای خرد باشد، تقوا پیشه خواهد نمود. در غیر این صورت عقل خود را از دست داده است.

3. در آیه قبلی مشخص شد که تقوا پیشه نکردن، بسیار مضر خواهد بود و در این آیه بیان شده که پیشه کردن تقوا بسیار سودمند است.

 

ان شاءالله با خودمون بهترین توشه ها رو برای سفر همیشگیمون جمع کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

در آیه­ ی 196 خداوند متعال احکام مربوط به قربانی در ایام حج را بیان می ­نماید. این احکام عبارتند از:

1. آنچه از قربانی برایتان میسر است، در محل مخصوص آن(قربانگاه) هدیه کنید.

2. اگر ایمن نبودند و نمی توانستند حج را به جا آورند، باید قربانی را بدهند.

3. با ایمن شدن، قربانی در محل قربانگاه داده و سر خود را بتراشند.

4. اگر تراشیدن سر برای آنها (به دلیل مریضی و یا اذیت شدن) ممکن نیست، روزه، صدقه و یا گوسفند فدیه دهند.

5. اگر نمی توانند قربانی دهند، سه روز در حج و هفت روز بعد از بازگشت روزه بگیرند.

علاوه بر اجکام مربوط به قربانی، این آیه شامل دو دستور دیگر در ابتدا و انتهای آن می­ باشد:

1. حج و عمره را برای خداوند به جا آورید.

نکته: در واقع باید دقت داشت که خدای ناکرده هدف از حج رفتن به دست آوردن آبرو و یا حاجی شنیدن نباشد که در این صورت حج ارزشی نخواهد داشت.

2. نسبت به خداوند تقوا پیشه کنید و بدانید همانا خداوند سخت عقاب است.

بعد از بیان احکام، خداوند متعال به وسیله­ ی این دستور هشداری صریح به تمامی مخلوقات می­ دهد. به این معنا که هرکس تقوای الهی پیشه نکند، بسیار زیان خواهد نمود. با توجه به این هشدار می ­توان متوجه شد که در صورت رعایت نکردن این احکام در حج، انسان از دایره­ ی تقوا خارج می­ گردد.

نکته: با توجه به دستور قبلی مبنی بر عدم بخل، شاید بتوان گفت یکی از علل کم شدن قربانی، تعلق خاطر به دنیا باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

حج

خداوند متعال در آیات شریفه 196 الی 203 به احکام مربوط به حج می پردازد و قوانین مربوط به آن را بیان می نماید.

احکام

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ذَلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿۱۹۶﴾

و حج و عمره را برای خدا به اتمام برسانید! و اگر محصور شدید، (و مانعی مانند ترس از دشمن یا بیماری، اجازه نداد که پس از احرام بستن، وارد مکه شوید،) آنچه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)! و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود) و اگر کسی از شما بیمار بود و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) باید فدیه و کفارهای از قبیل روزه یا صدقه یا گوسفندی بدهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هر کس با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسر است (ذبح کند)! و هر که نیافت، سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامی که باز می‏ گردید، روزه بدارد! این، ده روز کامل است. (البته) این برای کسی است که خانواده او، نزد مسجدالحرام نباشد (اهل مکه و اطراف آن نباشد). و از خدا بپرهیزید و بدانید که او، سخت کیفر است!

بسم الله الرحمن الرحیم

عدم بخل

وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۹۵﴾

و در راه خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق)، خودتان را به دستان خویش به کام هلاکت نیندازید، و نیکى کنید که خداوند نیکوکاران را دوست دارد.

در میان دستوراتی که تاکنون داده شده است، می ­توان گفت این سومین دستور است که مربوط به علاقه انسان به دنیا می شود و این امر به نوعی نشان از اهمیت این مسئله دارد.

در این دستور نیز اشاره ­ای به تقوا نشده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

به غیر از دستورات، آیات 190 الی 194 نکاتی را نیز اشاره می­ نماید که لازم به توجه است.

1. خداوند متعال متعدیان را دوست ندارد.

2. فتنه شدیدتر از قتل است.

3. همانا خداوند غفور و مهربان است. پس اگر خودداری کردند، خودداری کنید.

نکته: با توجه به دستور فتنه، می ­توان نتیجه گرفت که منظور از خودداری، دسیسه­ چینی نکردن است.

4. دین برای خداوند است.

5. دشمنی تنها با ظالمان است.

6. تمامی حرام­ ها قصاص دارد.

با توجه به دستورات و احکام فوق می­ توان نتیجه گرفت که خداوند متعال نسبت به همه ­ی مخلوقات غفور و مهربان است، لذا اگر از ظلم دست کشیدند، بدون هیچ قید و شرطی بخشیده می­ شوند. البته خساراتی را که وارد نموده­ اند در صورت امکان باید جبران نمایند. به عنوان مثال مکان­ هایی را که غصب کرده­ اند، باید تحویل دهند. همچنین تا زمانی که شروع به تعدی ننموده ­اند، حق تعدی به آن­ها را نداریم و در اینجا تفاوت ظلم و تعدی به این معناست که تعدی تنها در ارتباط با دیگران صورت می­ پذیرد و ظلم در ارتباط با خود انسان هم صورت می­ پذیرد، لذا تعدی زیرمجموعه­ ای از ظلم است.

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات 190 الی 194 مربوط به احکام و قوانینی است که به هنگام جنگ باید رعایت شود.

1. با کسانی که با شما می­ جنگند، بجنگید.

2. با آن­ ها هر جا که بودند، بجنگید.

نکته: طبق آیه 191 در واقع به تجاوزکاران نباید فرصت داده شود تا به محل سکونت مسلمین تجاوز نموده و سپس با آن ­ها مقابله شود، بلکه باید با آ­ن ها هر جا که هستند، جنگید.

3. از هر جا که شما را اخراج نموده ­اند، خارج کنید.

نکته: مکان­ هایی که توسط تجاوز آن ­ها تسخیر شده است، باید پس گرفته شود.

4. با آن­ ها در مسجدالحرام تا زمانی که با شما نجنگیده­ اند، نجنگید.

نکته: برخی از مکان­ ها در نظام آفرینش الهی دارای حرمت و احترام هستند، لذا نباید با جنگ و خونریزی به این مکان­ ها بی احترامی نمود. پس تا زمانی که متجاوز­کاران در این مکان­ ها شروع به جنگ ننموده ­اند، با آن­ ها نباید در چنین نوع مکان هایی جنگ کرد.

5. تا زمان نابودی فتنه، با آن­ ها بجنگید.

نکته: شرط اتمام جنگ نابودی فتنه است. به عنوان مثال ممکن است تجاوزکاران خود را در موضع ضعف ببینند و به این سبب بخواهند صلح کنند و یا به مکان­ های مقدس پناه ببرند، تا زمانی که مجدداً قدرت یافتند، تجاوز کنند. در این صورت نباید به آن­ ها فرصت دوباره داد و باید نابودشان نمود.

مثال بارز این اتفاق را می ­توان از قرآن به سر نیزه کردن در جنگ صفین یاد کرد.

6. ماه حرام، در برابر ماه حرام.

نکته: مانند مکان­ ها برخی از زمان­ ها نیز دارای حرمت هستند و لذا باید مانند مکان­ های دارای حرمت با آن برخورد شود.

7. هرکس بر شما تعدی کرد، مانند او بر او تعدی کنید.

نکته: مسلمانان در هیچ زمانی و هیچ شرایطی نباید جوانمردی را زیر پا گذارند.

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ ﴿۱۹۳﴾

و با آنان چندان نبرد کنید تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند، و دین، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشوید! زیرا) تعدی جز بر ستمکاران روا نیست.

الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ﴿۱۹۴﴾

ماه حرام، در برابر ماه حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شکستند، و در آن با شما جنگیدند، شما نیز حق دارید مقابله به مثل کنید). و (هتک) حرمتها قصاص دارد. و (به طور کلی) هر کس به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدی کنید! و از خدا به پرهیزید (و زیاده روی ننمایید)! و بدانید خدا با پرهیزکاران است!

 

توضیحات مربوط به این آیات رو ان شاءالله در پست های بعدی خدمتتون عرض خواهیم کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

جنگ

وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ ﴿۱۹۰﴾

و در راه خدا، با کسانی که با شما می‏ جنگند، نبرد کنید! و از حد تجاوز نکنید، که خدا تعدی کنندگان را دوست نمی‏ دارد!

وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذَلِکَ جَزَاء الْکَافِرِینَ﴿۱۹۱﴾

و آن ها را هر کجا یافتید، به قتل برسانید! و از آنجا که شما را بیرون ساختند (مکه)، آن ها را بیرون کنید و فتنه (و بت پرستی) از کشتار هم بدتر است! و با آنها، در نزد مسجد الحرام (در منطقه حَرَم)، جنگ نکنید! مگر اینکه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیکار کردند، آن ها را به قتل برسانید! چنین است جزای کافران!

فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۱۹۲﴾

و اگر دست برداشتند، خداوند آمرزگار مهربان است.

 

ادامه دارد....

 

امشب شب وفات حضرت زینب سلام الله علیهاست، بانویی که با آن سخنرانی هایش بقاء نهضت حسینی را تثبیت نمود.

هر چه در وصف این بانوی بلند مرتبه بگم، کم است. پیشنهاد می کنم متن و ترجمه زیارتنامه حضرت زینب رو از این لینک بخونید. این زیارتنامه برا من با بقیه زیارتنامه ها متفاوت بود و یه حس و حال دیگه ای داشت.

التماس دعا

بسم الله الرحمن الرحیم

در این دو آیه اخیر به تقوای إلهی اشاره گردیده است. در آیات مربوط به روزه نیز تنها دو مرتبه به تقوای الهی اشاره گردید. در حالی که آن احکام شاید به مراتب سنگین ­تر باشد.

در صورتی که حکم مربوطه مبنی بر عدم ورود به خانه ­ها از پشت آن­ ها، به ظاهر حکمی ساده و پیش پا افتاده است. ممکن است این ورود به خانه­ ها از درهای آن­ ها، استعاره از این امر باشد که به هر زمینه­ ای از راه آن مراجعه نمایید. به عنوان مثال اگر خواستید از شهر علم استفاده نمایید، از در آن وارد شوید و این کار صحیحی نیست که به طریق دیگری عمل نمایید.

نکته: تقوای إلهی پیشه کنید، شاید رستگار گردید. این گزاره یادآور اصل خوف و رجایی است که در آیه 21 نیز بیان شده بود. عبادت پروردگار عالمیان را انجام دهید، شاید جزءِ متقین قرار گیرید. در آیه پنجم نیز بیان شد که تنها آن­ ها (متقین) رستگارند. بنابراین می­ توان نتیجه گرفت که منظور از پیشه کردن تقوای إلهی، همان عبادت پروردگار عالمیان است.

پس برای هر کاری باید از درش وارد شد. خصوصا در مباحث مربوط به اسلام و ایمان و تقوا که در ورود اصلی آن، خاندان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم هستند.

سلام این عکس ها رو قبلا تو این پست گذاشته بودم؛ ولی دیگه امشب شب میلاد هست و دیدم نمیتونم از خیر این عکسای قشنگ بگذرم.

نوشتن مطلب و گفتن از مردی که تولدش در بیت الله الحرام رخ داده سخته....

بسیار سخته...

کسی که برای میلادش خداوند سه شبانه روز از مادرش در کعبه پذیرایی کرد.

عــلـــــی...

چشما سمت پنجره ها

دریا التماس دعا

جشن حضرت پدره

آقا التماس دعا

تو که اومدی از تو اسمون گل می باره

زندگی من به دعای تو بستگی داره

......

این مولودی هم بسیار زیباست و توصیه میکنم از دستش ندید.

میلاد امام علی علیه السلام رو بهتون تبریک میگم و ان شاءالله با محبت این آقا و اهل بیتش علیهم السلام عمر با خیر و برکتی رو سپری کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

هلال ماه

یَسْأَلُونَکَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُیُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۸۹﴾

درباره «هلالهاى ماه» از تو سؤال مى کنند; بگو: آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعى) براى (نظام زندگى) مردم و (تعیین وقت) حج است. و کار نیک، آن نیست که از پشت خانه ها وارد شوید (آنچنان که در جاهلیت در حال احرام مرسوم بود); بلکه نیکى این است که پرهیزگار باشید. و از در خانه ها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید.