حدیث شماره 3 باب ائمه علیهم السلام علاماتی هستند که خدای عزوجل در کتابش یاد فرموده کتاب حجت اصول کافی
وشاء گوید از حضرت رضا (علیه السلام) درباره سخن خداى تعالى «و علاماتى قرار داد و آنها به وسیله ستاره هدایت می شوند. (۱۶ نحل)» پرسیدم فرمودند: «ما علامات هستیم و ستاره رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلم) است.»
شرح:
خداى تعالى در آیاتى چند که پیش از این آیه شریفه است، نعمت ها و آیات قدرت خود را براى بشر بیان می کند و در یک آیه قبل می فرماید: «و در زمین کوه های ثابت و محکمی افکند تا لرزش آن را نسبت به شما بگیرد، و نهرها ایجاد کرد، و راههائی تا شاید هدایت شوید. (15 نحل)» سپس می فرماید: «و علاماتى قرار داد و آنها به وسیله ستاره هدایت می شوند. (۱۶ نحل)» پیداست که تفسیر و معنى ظاهر آیه این است که براى راه هاى زمین علاماتى مانند کوه ها و پستی و بلندی ها قرار داد، تا مسافرین مقصد و هدف خود را گم نکنند و در شب هم ستاره ها را چراغ و راهنماى این علامات قرار داد و این معنى بسیار مناسب است با تأویلى که امام (علیه السلام) براى راه دین و رهبرى پیغمبر و امامان (علیهم السلام) نسبت به آن راه می فرمایند.