حدیث شماره 1 باب همانا قرآن به سوی امام هدایت می کند کتاب حجت اصول کافی
حسن بن محبوب گوید از حضرت رضا (علیه السلام) درباره سخن خداى عزوجل پرسیدم «برای هر کس وارثانی قرار دادیم، که از میراث پدر و مادر و نزدیکان ارث ببرند و (نیز) کسانی که با آنها پیمان بسته اید. (33 نساء)» (بهره آنها را بدهید) حضرت فرمودند: «مقصود ائمه (علیهم السلام) باشند که خداى عزوجل پیمان شما را با ایشان بسته است.»
شرح:
ظاهر آیه شریفه و تفسیر آن، راجع به ارث بردن اولاد از پدر و مادر و خویشان و بستگان از یک دیگر است که در این سوره به تفصیل بیان شده است و از جمله روابطى که موجب ارث مىشود، عقد ایمان است که در آخر آیه شریفه ذکر شد و آن به معنى رابطه همسرى یا ضمان جریرة و یا امامت است که فقهاء در کتاب ارث تفصیل دادهد اند و ارث بردن امام در صورتى است که براى میت هیچ گونه وارثى نباشد و اما تأویل و باطن آیه شریفه را که حضرت بیان می فرماید، تطبیق نمودن عقد ایمان است با حق معنوى امامت یعنى نظر به اینکه بین امام و مأموم رابطه ولایت و دست بیعت و پیمان فرمانبردارى هست، خداى تعالى می فرماید این حق امام را ادا کنید یعنى از او اطاعت و پیروى کنید.