حکمت 316 نهج البلاغه: پیشوایى مؤمنان و تبهکاران
(اعتقادى، اقتصادى)
وَ قَالَ (علیه السلام): أَنَا یَعْسُوبُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمَالُ یَعْسُوبُ الْفُجَّارِ.
و (درود خدا بر او) فرمود: من پیشواى مؤمنان هستم و ثروت پیشواى تباهکاران.
شرح حکمت:
مرحوم سیّد رضى مى فرماید: «معنى این سخن آن است که مؤمنان از من پیروى مى کنند؛ اما فاجران به دنبال ثروتند، همانگونه که زنبوران عسل از یعسوب یعنى رئیس خود پیروى مى کنند.»
از ابن عباس نقل شده که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به أم سلمه فرمودند: «ای امّ سلمه! گوشت على از گوشت من است و او نسبت به من به منزله هارون (برادر موسى) نسبت به موسى است جز اینکه بعد از من پیغمبرى نخواهد بود». سپس ابن عباس مى افزاید: «به زودى فتنه اى در میان مسلمانان پیدا مى شود، کسى که در آن فتنه گرفتار شود باید دو چیز را رها نکند: قرآن و على بن ابى طالب را». در پایان مى گوید: من از رسول خدا صلی الله علیه وآله شنیدم در حالى که دست على را گرفته بود مى فرمود: «على اولین کسى است که به من ایمان آورد و نخستین کسى است که روز قیامت با من مصافحه مى کند و او فاروق این امّت است؛ یعنى حق را از باطل جدا مى کند و او یعسوب و پیشواى مؤمنان است در حالى که مال، یعسوب ظالمان است».