حکمت 387: معیار خیر و شر
(اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ (علیه السلام): مَا خَیْرٌ بِخَیْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ وَ کُلُّ نَعِیمٍ دُونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقُورٌ وَ کُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِیَةٌ.
و درود خدا بر او، فرمود: خیرى که پس از آن عذاب خداست خیر نیست، و رنجى که پس از آن بهشت است رنج نیست. هر نعمتی غیر بهشت ناچیز است، و هر بلایی غیر آتش دوزخ عافیت است.
شرح حکمت:
خداوند انسان را با انواع بلاها آزمایش مى کند تا صفِ صابران را از دیگران جدا سازد و پاداش خیر به آن ها دهد. قرآن مجید مى فرماید: «یقین همه شما را با امورى همچون ترس، گرسنگى و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها آزمایش مى کنیم و بشارت ده به صابران. (155 بقره)»
و در جاى دیگر مى فرماید: «و شما را با بدى ها وخوبى ها آزمایش مى کنیم و به سوى ما بازگردانده مى شوید. (35 انبیاء)»