رمز حیات

حکمت ۴۴۱ نهج البلاغه: حکومت و مقام، زمینه رشد یا سقوط
(سیاسی)

وَ قَالَ(علیه السلام): الْوِلَایَاتُ مَضَامِیرُ الرِّجَالِ.
و درود خدا بر او، فرمود: منصب های حکومتى، میدان آزمون و مسابقه مردان است.

شرح حکمت:
انسان ها را در میدان هاى مختلفى مى توان آزمود; گروهى به وسیله مال و ثروت، گروه دیگرى به وسیله فقر و ناتوانى، گروهى دیگر به وسیله مصائب و حوادث سخت و دردناک. ولى در میان میدان هاى آزمون و مسابقه به خصوص براى شخصیت هاى برجسته حساس ترین میدان، میدان حکمرانى است. آن جاست که معلوم مى شود چه کسانى را غرور فرامى گیرد و پا از گلیم خود فراتر مى نهند و چه کسانى به واسطه داشتن ظرفیت کامل تغییرى در وضع آن ها رخ نمى دهد. چه کسانى براى اندوختن مال و ثروت از طریق حکومت، به ظلم و ستم به دیگران مى پردازند و چه کسانى تقوا را از دست نمى دهند. چه افرادى به نفع طرفداران خود حکم ظالمانه مى کنند و چه اشخاصى همگان در برابر آن ها یکسان اند.
امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «ِهرگاه دوستى داشته باشى که به مقامى از مقامات حکومت برسد و حداقل یک دهم مناسبات قبل از دوران حکومتش با تو را حفظ کند دوست بدى نیست.»