رمز حیات

حکمت ۴۵۷ نهج البلاغه: تشنگان مال و علم
(اخلاقى، اقتصادى)

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْهُومَانِ لَا یَشْبَعَانِ طَالِبُ عِلْمٍ وَ طَالِبُ دُنْیَا.
و درود خدا بر او، فرمود: دو گرسنه اند که هرگز سیر نمى شوند: طالب علم و طالب دنیا.

شرح حکمت:
این که طالبان علم هرگز از طلب علم سیر نمى شوند به این دلیل است که اولاً علم، حد و مرزى ندارد و به فرموده قرآن: « و برتر از هر صاحب دانشی، دانشمندی است. (76 یوسف)»
و در جاى دیگر تمام معلومات انسان را در مقابل مجهولات، ناچیز مى شمارد و مى فرماید: «و به شما از دانش جز اندکى داده نشده است. (85 اسرا)»
و در مورد علم خداوند و حقایق جهان هستى مى فرماید: «و اگر همه درختان روى زمین قلم شود، و دریا براى آن مرکّب گردد، و هفت دریاچه به آن افزوده شود، این ها همه تمام مى شود ولى کلمات خدا پایان نمى گیرد; خداوند عزیز و حکیم است. (27 لقمان)»
امام کاظم(علیه السلام) می فرمایند: «مَثَل دنیا، مَثَل آب دریاست که هرچه انسانِ تشنه از آن بنوشد، عطش او بیشتر مى شود، به حدّى که او را مى کشد.»