حکمت ۴۶۹ نهج البلاغه: دوست و دشمن افراط گر
(اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ (علیه السلام): یَهْلِکُ فِیَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ مُفْرِطٌ وَ بَاهِتٌ مُفْتَرٍ.
و درود خدا بر او، فرمود: دو کس نسبت به من هلاک مى گردند، دوستى که زیاده روى کند، و دروغ پردازى که بهتان مى زند و افترا مى بندد.
شرح حکمت:
شبیه این کلام در حکمت ۱۱۷ نیز آمده است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «دو گروه از امت من هستند که هرگز شفاعت من به آن ها نمى رسد: کسى که با حاکم سختگیر ظالمى همراهى کند و کسى که در دین غلو نماید و از آن فراتر برود.»