حکمت ۴۷۳ نهج البلاغه: ناپسندی زینت در هنگام مصیبت
(تجمل و زیبایی)
وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام) لَوْ غَیرْتَ شَیبَک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ (علیه السلام):الْخِضَابُ زِینَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِی مُصِیبَةٍ.
یرِیدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله).
به حضرت عرض کردند: چه خوب بود محاسن خود را رنگ و خضاب مى کردید. امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود: خضاب و رنگ بستن زینت است ولى ما عزاداریم.
(منظور امام(علیه السلام) رحلت پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) بود).
شرح حکمت:
خضاب کردن و زدن رنگ مناسب به موهاى سفید در هنگام کهنسالى یا میانسالى، هم ازنظر عرف عقلا کار مطلوبى است و هم در شریعت اسلام بر آن تأکید شده است. به همین دلیل سؤال کننده هنگامى که امام(علیه السلام) را با محاسن سفید شده و بدون خضاب دید برای او سؤال پیش آمد.