رمز حیات

حکمت ۴۷۷: بدترین گناه 

(اعتقادى)

قَالَ (علیه السلام): أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَخَفَّ بِهَا صَاحِبُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود: بدترین و خطرناک ترین گناهان گناهى است که مرتکب شونده آن، آن را کوچک بشمرد.

شرح حکمت:
مشابه این کلام در حکمت ۳۴۸ نیز ذکر شده است.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «چیزى از کار بد را کوچک نشمرید هرچند در نظر شما کوچک باشد و چیزى از کار نیک را بزرگ نشمرید هرچند در نظر شما بزرگ و فراوان باشد زیرا هیچ گناه کبیره اى با استغفار باقى نمى ماند و هیچ گناه صغیره اى با اصرار بر آن بخشوده نخواهد شد.» در روایتی دیگر می فرمایند: «از گناهان کوچک برحذر باشید زیرا از سوى خدا درباره آن مطالبه مى شود و آن ها روى هم انباشته مى گردد تا انسان را هلاک کند.»
امام باقر(علیه السلام) مى فرمایند: «ازجمله گناهانى که هرگز بخشوده نمى شود گناهى است که کسى که آن را انجام مى دهد (هنگامى که به او بگویند: چرا چنین مى کنى؟) بگوید: (این که گناه مهمى نیست) کاش من با همین یک گناه مؤاخذه مى شدم.»
در روایتى از حضرت مسیح(علیه السلام) مى خوانیم: « حق را به شما مى گویم؛ که گناهان کوچک و حقیر از دام هاى شیطان است. آن را در نظر شما حقیر مى شمرد و در چشم شما کوچک مى نماید تا روى هم انباشته شود و وجود شما را احاطه کند.»