حدیث شماره 1 باب ائمه علیهم السّلام علم پیامبر و تمام پیامبران و اوصیاء پیشین خود را به ارث برده اند کتاب حجت اصول کافی
از عبد اللَّه جندب روایت شده که حضرت رضا (علیه السلام) به او نوشت: «اما بعد همانا (محمد صلّى اللَّه علیه و آله) امین خدا در میان خلقش بود و چون آن حضرت (صلّى اللَّه علیه و آله) در گذشت، ما خانواده وارث او شدیم، پس ما هستیم امین خدا در زمین، علم بلاها و مرگ ها و نژاد عرب و تولد اسلام نزد ماست (یعنى نژاد صحیح و فاسد عرب را میشناسیم و از محل تولد اسلام که دل انسانست آگاهیم) و به راستى ما هر مردى را ببینیم مى‌شناسیم که حقیقتا مؤمن است یا منافق و نام شیعیان ما و نام پدرانشان، نزد ما ثبت است. خداوند از ما و آنها پیمان گرفته (که ما رهبر آنها باشیم و آنها پیرو ما) بر سر هر آبى که ما وارد شویم آنها هم وارد شوند و در هر جا در آئیم، در آیند (اشاره به حوض کوثر و بهشت و مقام علیین دارد و یا متابعت در مقام عمل را می رساند) جز ما و ایشان کسى در کیش اسلام نیست، مائیم نجیب و رستگار و مائیم بازماندگان پیغمبران و مائیم فرزندان اوصیاء و ما در کتاب خداى عزوجل خصوصیت داریم و ما به قرآن سزاوارتریم تا مردم دیگر و ما به پیغمبر نزدیکتریم تا مردم دیگر، و خدا دینش را براى ما مقرر داشته و در قرآنش فرموده«مقرر فرمود براى شما» اى آل محمد «از دین آنچه را که به نوح سفارش نمود» به ما سفارش کرد آنچه را به نوح سفارش کرد «و آنچه را به تو وحى کردیم» اى محمد «و آنچه را به ابراهیم و موسى و عیسى سفارش کردیم» به ما آموخت و رسانید آنچه را باید بدانیم و علوم این پیغمبران را بما سپرد، ما وارث پیغمبران اولو العزم هستیم «و آن سفارش این بود که دین را بپا دارید» اى آل محمد «و در آن تفرقه نیندازید» و با هم متحد باشید «گران و ناگوار است بر مشرکین» آنها که به ولایت على مشرک شدند «آنچه را بدان دعوتشان کنید» که ولایت على است «همانا خدا» اى محمد «هدایت کند کسی را که به او رجوع کند. (13 شوری)» یعنى کسى که ولایت على علیه السلام را از تو بپذیرد.»