رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

در پست قبل آیاتی در مورد وصیت برای زنان رو خوندیم و اینک  توجه شما رو به الباقی بحث جلب میکنم :

این احکامی که در آیات 221 الی 241 بیان شد، خود به نوعی نشانه­ ی اعجاز قرآن است. زیرا بشر هیچ راه مطمئن و علمی را نمی­تواند برای استخراج چنین احکامی ارائه دهد. این در حالی است که این احکام بهترین حالت ممکنه است، و عمل به هر حالت دیگری پشیمانی را به همراه خواهد داشت.(آیه­ ی 242)

نکته: از آیه­ ی 226 که احکام طلاق و جدایی زن وشوهر آغاز می­شود، پروردگار عالمیان یازده مرتبه واژه­ ی «معروف» (7 مرتبه به صورت معرفه  و 4 مرتبه به صورت نکره) را به کار برده است. به عبارت خداوند متعال به کرّات فرموده است به شایستگی با یکدیگر رفتار نمایید. همچنین خداوند بلند مرتبه در این آیات بسیار به حقوق زنان اشاره نموده و با تعبیرهای مختلف و در حالت­های مختلف ادای این حقوق را به مردان امر نموده است. در پایان این آیات نیز حضرت حق این احکام را حقی برشمرده است که متقین باید ادا نمایند.

روز جمعه است ، برای سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان عج صلواتی بفرستیم . اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم .

پ ش : داشتم این پست رو مینوشتم برق ها برفت :| مجدد نوشتیم و رسید به ثبت :)

دعا کنیم در این گرمای تابستان برق هیچ خونه ای نره :))

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت برای زنان

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ﴿۲۴۰﴾

 و کسانى از شما که مرگشان فرا می‏رسد و همسرانى بر جاى می‏گذارند، [باید] براى همسران خویش وصیت کنند که آنان را تا یک سال بدون بیرون کردن از خانه بهره ‏مند سازند. پس اگر بیرون بروند، در آنچه آنان به طور پسندیده درباره­ ی خود انجام دهند، گناهى بر شما نیست و خداوند عزیز حکیم است.

وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ ﴿۲۴۱﴾

و برای زنان طلاق داده شده متاعی به شایستگى وجود دارد، حقی است بر پرهیزگاران.

کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۲۴۲﴾

بدین­گونه خداوند آیات خود را براى شما بیان میکند، شاید بیاندیشید.

1. باید هزینه­ ی زندگی همسران پس از فوت شوهرشان تا یک سال پرداخت شود و آن­ها را از مکان

زندگی بیرون ننمایند.(آیه­ ی 240)

2. اگر خود آن­ها بیرون رفتند، ایرادی ندارد. هیچ گناهی بر شما نیست، اگر به شایستگی رفتار کرده باشید. همانا

خداوند عزیزی حکیم است.(آیه­ ی 240)

3. برای طلاق داده­ شدگان نیز متاعی به شایستگی وجود دارد. حقی است بر متقین.(آیه­ ی 241)

یه سری نکته ها هست که در پست بعد ان شاءالله میگم براتون :)

بسم الله الرحمن الرحیم

نماز وسطی

حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ ﴿۲۳۸﴾ 

بر نمازها و نماز میانه مواظبت کنید و خاضعانه براى خداوند به پا خیزید.

فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ﴿۲۳۹﴾

پس اگر بیم داشتید، پیاده یا سواره [نماز کنید]. پس چون ایمن شدید، خداوند را یاد کنید همان­گونه که آنچه را نمی‏دانستید به شما آموخت.

سلام علیکم جمیعا

چطوریایید ؟ خوبید؟ طاعات و مناجات هاتون قبول باشه همگی ان شاءالله ... دعامون کردید یا نه ؟ 

راس همه ی دعاهامون تعجیل در فرج مولامون امام زمان عج ان شاءالله ...

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق قبل از نزدیکی

لاَّ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ ﴿۲۳۶﴾

اگر زنان را مادامى که با آنان نزدیکى نکرده و بر ایشان مهرى [نیز] معین نکرده‏ اید طلاق گویید، بر شما گناهى نیست و آنان را به طور پسندیده به نوعى بهره ‏مند کنید، توانگر به اندازه­ ی [توان] خود و تنگدست به اندازه­ ی [وسع] خود. حقی است بر نیکوکاران.

 بسم الله الرحمن الرحیم

ازدواج بعد از فوت همسر

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ﴿۲۳۴﴾

«و کسانى از شما که مى‏میرند و همسرانى بر جاى می‏گذارند، [همسران] چهار ماه و ده روز بر خودشان انتظار می‏برند. پس هرگاه مهلت خود را به پایان رساندند، پس در آنچه آنان به نحو پسندیده درباره خود انجام دهند گناهى بر شما نیست و خداوند به آنچه انجام میدهید خبیر است.» 

 وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَکْنَنتُمْ فِی أَنفُسِکُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿۲۳۵﴾

«و در باره آنچه شما به طور سربسته از آنان [در عده وفات] خواستگارى کرده یا [آن را] در دل پوشیده داشته‏ اید، بر شما گناهى نیست. ‏خداوند میدانست که [شما] به زودى به یاد آنان خواهید افتاد ولى با آنان قول و قرار پنهانى مگذارید، مگر آنکه سخنى پسندیده بگویید و به عقد زناشویى تصمیم مگیرید تا زمان مقرر به سرآید و بدانید که خداوند آنچه را در دل دارید، می‏داند. پس از [مخالفت] او بترسید و بدانید همانا خداوند آمرزنده بردبار است.»

1. همسران پس از فوت شوهر باید چهارماه و ده روز صبر کنند.(آیه­ ی 234)

2. پس از این مدت ازدواج آنها ایرادی ندارد.(آیه­ ی 234)

3. خواستگاری کردن از آنها و یا قصد ازدواج داشتن با آنها نیز ایرادی ندارد.(آیه­ ی 235)

4. با آنها پنهانی قرار مگذارید، مگر این که سخنانی به شایستگی بگویید.(آیه­ ی 235)

5. عزم عقد نکاح تا قبل از پایان زمان قانون نکنید.(آیه­ ی 235)

6. بدانید خداوند متعال آنچه را در درونتان است، می­داند، پس حذر کنید و بدانید خداوند آمرزنده­ی بردبار است.(آیه­ ی 235)

بسم الله الرحمن الرحیم

شیردهی

طاعات و عبادت هاتون قبول درگاه حق تعالی ان شاءالله . این بخش یه سری نکات داره که میخونیم ...

نکته :

1. مادران فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند(اگر بخواهند دوره­ ی شیرخوارگی را به طور کامل به جا آورند).

2. خورد و خوراک و پوشش مادر به عهده­ ی پدر است.

3. مادر نباید به خاطر فرزند زیان ببیند.

4. پدر نباید به خاطر فرزند دچار ضرر بشود.

5. مسؤولیت­های پدر و مادر در صورت فوتشان بر عهده­ ی وارث است.

6. ایرادی ندارد که در صورت رضایت و مشورت فرزند را از شیر جدا کنید.

7. ایرادی ندارد که کسی دیگر فرزند شما را شیر دهد، در این صورت حقوق او را باید به شایستگی بپردازید.

8. از خداوند متعال بترسید و بدانید او به آنچه انجام می­دهید بصیر است.

بسم الله الرحمن الرحیم

شیردهی

 به به ! رسیدیم به بخش خوشمزه :)) شیردهی یکی از لذت هایی هست که یه مادر باهاش تجربه میکنه و بچه

زمانی که در آغوش مامانش قرار میگیره به آرامش میرسه ...  در پست بعد به نکات این بخش میپردازیم ...

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۲۳۳﴾

«و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند. [این حکم] براى کسى است که بخواهد دوران شیرخوارگى را تکمیل کند و خوراک و پوشاک آنان [=مادران] به طور شایسته بر عهده پدر است. هیچ کس جز به قدر وسعش مکلف نمى‏شود. هیچ مادرى نباید به سبب فرزندش زیان ببیند و هیچ پدرى [نیز] نباید به خاطر فرزندش [ضرر ببیند] و مانند همین [احکام] بر عهده وارث [نیز] هست. پس اگر اراده نمودید که او را از شیردهی جدا کنید و مشورت کردید، گناهى بر آن دو نیست و اگر خواستید براى فرزندان خود دایه بگیرید، پس بر شما گناهى نیست. به شرط آنکه چیزى را که پرداخت آن را به عهده گرفته ‏اید، به طور شایسته بپردازید و از خداوند پروا کنید و بدانید همانا خداوند به آنچه انجام میدهید بیناست.»

خدایا هر کس در آرزوی بچه دار شدنه بهش فرزند صالح و سالم عطا بفرما ... الهی آمین .

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

در این آیات احکام طلاق مطرح می گردد. چند نکته در میان این قوانین بیان شده که شایسته توجه است.

نکته : 

1. خداوند متعال دو مرتبه در این آیات(229 و 231) دستور به حسن سلوک با همسر را می دهد.

2. حق تعدی به حقوق زنان را ندارید. در صورت انجام این کار به خود ستم می نمایید. در این مورد خداوند متعال تهدید نموده است که این دستور را به سخره نگیرید. همچنین توصیه نموده است که نعمت های خداوند و قوانین الهی را یاد نمایید(شاید منظور این باشد که دوران قبل از ازدواج که آرزوی وصال را می نمودید و خداوند به شما این نعمت را عطا نمود، یاد نمایید).(آیه­ ی 231)

3. این احکام طلاق بهترین حالت است و موجبات تزکیه و پاکی شما را فراهم می کند. خداوند می داند و شما نمی دانید.(آیه­ ی 232)

قسمت پایانی بخش طلاق بود که ذکر شد .ان شاءالله تو هیچ زندگی شاهد طلاق نباشیم و زندگی هامون پر باشه از مهر و صفا.

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

این بخش نکات دیگه ای هم داشت که میگیم خدمتتون :

 

9. چیزی که به زنان داده شده، پس گرفتنش حلال نیست، مگر اینکه بترسید حدود الهی را برپا ندارید.(آیه­ ی 229)

10. در صورت ترس از عدم برپایی حدود الهی، ایرادی ندارد زن فدیه پرداخت نماید.(آیه­ ی 229)

11. اگر برای بار سوم زن را طلاق داد، دیگر بر او حلال نیست.(آیه­ ی 230)

12. اگر آن زن با دیگری ازدواج کرده و طلاق بگیرد، ایرادی ندارد با شوهر قبلی خود مجدداً ازدواج نماید.(آیه­ ی 230)

13. هنگامی که زن را طلاق دادید، او نیز مهلتش را به اتمام رساند، پس یا به شایستگی با او رفتار کنید و یا به شایستگی رهایش نمایید.(آیه ­ی 231) 

14. حق ندارید با زنان برای تعدی کردن به حقوقشان رفتار آزاردهنده انجام دهید.(آیه ­ی 231)

15. اگر زنی طلاق گرفت، کسی او را از بازگشت به همسرش باز ندارد.(آیه­ ی 232)

ان شاءالله این آمار طلاق کم و کم تر بشه و زندگی ها در صلح و صفا و آرامش سپری ، خانواده 

مهم ترین رکن جامعه است قدر با هم بودن رو بدونیم ... 

جا داره از همین تریبون میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام کریم اهل بیت رو به ساحت مقدس 

امام زمان عج و مادرشون فاطمه زهرا سلام الله علیها تبریک و تهنیت عرض کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

نکاتی که در بخش طلاق میخونیم چون یه کوچولو زیادن کم کم میذاریم که طولانی نشه :)

 

1. کسانی که سوگند می خورند از زنان خود دوری کنند، تا چهار ماه برای بازگشت فرصت دارند.(آیه­ ی 226)

2. اگر عزم طلاق کردند، ایرادی ندارد(خداوند متعال شنوای داناست).(آیه­ ی 227)

3. زنانی که طلاق داده می شوند،باید به اندازه سه پاکی صبر کنند.(آیه­ ی 228)

4. زنان در صورت حامله بودن، نباید پنهان کنند.(آیه­ ی 228)

5. شوهر قبلی نسبت به دیگران برای بازگرداندن همسرش سزاوارتر است.(آیه­ ی 228)

6. زن و مرد بر یکدیگر حقوقی دارند، که مردان بر زنان دارای درجه هستند.(آیه­ ی 228)

7. حق طلاق تا دو مرتبه است.(آیه­ ی 229)

8. مردان باید با زنان به طور شایسته رفتار کنند و یا به نیکی آنها را رها نمایند.(آیه­ ی 229)

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

آیات پایانی این بخش است و در پست بعد به نکاتش میپردازیم.

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلاَ تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلاَ تَتَّخِذُوَاْ آیَاتِ اللّهِ هُزُوًا وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَیْکُمْ مِّنَ الْکِتَابِ وَالْحِکْمَةِ یَعِظُکُم بِهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿۲۳۱﴾

 و هنگامی که زنان را طلاق دادید، پس مهلت خود را به اتمام رساندند، پس با آنان به طور شایسته رفتار کنید یا به نیکی و خوشی رها نمایید و با آنان برای تعدی کردن، رفتار آزاردهنده نداشته باشید و هر­کس چنین کند قطعاً بر خود ستم نموده است و آیات خداوند را به ریشخند مگیرید و نعمت‏ خداوند را بر خود و آنچه را که از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده و به [وسیله] آن شما را اندرز میدهد، یاد کنید و از خداوند پروا داشته باشید و بدانید همانا خداوند به هر چیزى داناست.

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ مِنکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکُمْ أَزْکَى لَکُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ﴿۲۳۲﴾

و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و مهلت خود را به پایان رساندند، پس آنان را از ازدواج با همسران [سابق] خود چنانچه به خوبى با یکدیگر تراضى نمایند، جلوگیرى مکنید. هر­کس از شما به خداوند و روز بازپسین ایمان دارد به این [دستورها] پند داده مى‏شود. [مراعات] این­ها براى شما پاک‏تر و طاهر‏تر است و خداوند می‏داند و شما نمیدانید.

 دعا نوشت : دوستان عزیز این ایام برای شفای همه ی مریضان دعا کنیم .. اللهم اشف کل مریض ..

الهی آمین .

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

در پست قبل تر بخش هایی از این آیات رو با هم خوندیم .در اینجا به ادامه آیات میپردازیم .

الطَّلاَقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ وَلاَ یَحِلُّ لَکُمْ أَن تَأْخُذُواْ مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا إِلاَّ أَن یَخَافَا أَلاَّ یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ یُقِیمَا

 ُدُودَ اللّهِ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا فِیمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ﴿۲۲۹﴾

طلاق [رجعى] دو بار است، پس به طور شایسته رفتار کند و یا به نیکی رها نماید و براى شما روا نیست که از آنچه به آنان داده ‏اید چیزى بازستانید، مگر آنکه [طرفین] در به­ پا داشتن حدود خداوند بیمناک باشند. پس اگر بیم دارید که آن دو حدود خدا را برپاى نمى‏دارند، در آنچه که [زن براى آزاد کردن خود] فدیه دهد گناهى بر ایشان نیست. این است ‏حدود خداوند، پس از آن تجاوز مکنید و کسانى که از حدود احکام الهى تجاوز کنند، پس آنان همان ستمکارانند.

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

آیات این بخش زیاد هست، به همین علت ابتدا همه آیات رو با هم مطالعه می کنیم و سپس نکات آیات رو باهم برمی شماریم.

لِّلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَآؤُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۲۲۶﴾

کسانی که سوگند می خورند که با زنانشان نزدیکی نکنند باید چهار ماه درنگ کنند، سپس اگر بازگشتند خداوند آمرزگار مهربان است.

وَإِنْ عَزَمُواْ الطَّلاَقَ فَإِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿۲۲۷﴾

و اگر تصمیم به جدایی گرفتند، (آن هم با شرایطش مانعی ندارد،) خداوند شنوا و داناست.

وَالْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ یَحِلُّ لَهُنَّ أَن یَکْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِی أَرْحَامِهِنَّ إِن کُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذَلِکَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکُیمٌ﴿۲۲۸﴾

زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن (و پاک شدن) انتظار بکشند! ( عده نگهدارند) و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند برای آنها حلال نیست که آنچه را خدا در رحم هایشان آفریده، کتمان کنند. و همسرانشان، برای باز گرداندن آنها (و از سر گرفتن زندگی زناشویی) در این مدت، (از دیگران) سزاوارترند، در صورتی که (به راستی) خواهان اصلاح باشند. و برای زنان، همانند وظایفی که بر دوش ‍ آنه است، حقوق شایسته‏ ای قرار داده شده، و مردان بر آنان برتری دارند، و خداوند توانا و حکیم است.

بسم الله الرحمن الرحیم

قسم

وَلاَ تَجْعَلُواْ اللّهَ عُرْضَةً لِّأَیْمَانِکُمْ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصْلِحُواْ بَیْنَ النَّاسِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ﴿۲۲۴﴾

خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید! و برای اینکه نیکی کنید، و تقوا پیشه سازید، و در میان مردم اصلاح کنید (سوگند یاد ننمایید)! و خداوند شنوا و داناست.

لاَّ یُؤَاخِذُکُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِیَ أَیْمَانِکُمْ وَلَکِن یُؤَاخِذُکُم بِمَا کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ﴿۲۲۵﴾

خدا شما را به سوگندهای لغو مؤاخذه نکند و لیکن به آنچه در دل دارید مؤاخذه خواهد کرد و خدا بسیار آمرزنده و بردبار است.

1. برای انجام کارهایتان، به خداوند سوگند نخورید.

2. خداوند شما را به خاطر سوگندهای الکی مؤاخذه نمی­کند.

3. به خاطر آنچه در قلب­هایتان هست، مؤاخذه خواهید شد.

نکته: طبق آیه­ ی 177، تنها متقین می­ توانند تمام آن کارهای درست را انجام دهند، به عبارت دیگر متقین بر درستکاران اولا هستند. طبق آیه­ ی 130 نیز حضرت ابراهیم در آخرت از صالحین است، از طرفی ایشان از برگزیدگان الهی نیز هستند، لذا می­ توان گفت صالحین بر متقین اولا هستند. بنابراین الفاظ «تَبَرُّوا، تَتَّقُوا و تُصْلِحُوا» به ترتیب از پایین به بالا ذکر شده­ اند.

بسم الله الرحمن الرحیم

نزدیکی

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ﴿۲۲۲﴾

از تو درباره حیض می پرسند، بگو: حیض، حالت ناملایم و زیان باری است؛ پس در زمان حیض از [آمیزش با] زنان کناره گیری کنید، و با آنان نزدیکی ننمایید تا پاک شوند؛ و هنگامی که پاک شدند از جایی که خدا به شما فرمان داده با آنان آمیزش کنید. یقیناً خدا کسانی را که بسیار توبه می کنند، و کسانی را که خود را [با پذیرش انواع پاکی ها از همه آلودگی ها] پاکیزه می کنند. دوست دارد.

نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلَاقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ ﴿۲۲۳﴾

زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند، پس هر زمان که بخواهید، می ‏توانید با آنها آمیزش کنید. و (سعی نمائید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مومنان، بشارت ده!

بسم الله الرحمن الرحیم

مشرکین

وَلَا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلَا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿۲۲۱﴾

و با زنان مشرک ازدواج نکنید تا زمانی که ایمان بیاورند. قطعاً کنیز با ایمان از زن آزاد مشرک بهتر است، هر چند [زیبایی، مال و موقعیت او] شما را خوش آید. و زنان با ایمان را به ازدواج مردان مشرک در نیاورید تا زمانی که ایمان بیاورند. مسلماً برده با ایمان از مرد آزاد مشرک بهتر است، هر چند [جمال، مال و منال او] شما را خوش آید.   اینان [که مشرکند، نه تنها مردم، بلکه بی رحمانه زن و فرزند خود را] به سوی آتش می خوانند، و خدا از راه لطف و مرحمت به بهشت و مغفرت دعوت کند و خداوند برای مردم آیات خویش بیان فرماید، باشد که هشیار و متذکر گردند.

1. با زنان مشرک ازدواج نکنید(کنیز با ایمان از زن مشرک بهتر است).

2. دخترانتان را به ازدواج مردان مشرک در نیاورید (بنده­ ی با ایمان از مرد مشرک بهتر است).

3. زیرا مشرکین به آتش دعوت می ­کنند و خداوند به بهشت.

بسم الله الرحمن الرحیم

خانواده

یتیم

فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْیَتَامَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿۲۲۰﴾

[آری، تا] درباره [آنچه به صلاح] دنیا و آخرت [است] بیندیشید. و از تو درباره یتیمان می پرسند، بگو: اصلاح امور آنان بهتر است، و اگر با آنان معاشرت کنید و امورتان را با امورشان بیامیزید [کاری خداپسندانه است] آنان برادر دینی شما هستند، و خدا افسادگر [در امور یتیم] را از اصلاح گر بازمی شناسد. و اگر خدا می خواست شما را [در تکلیف و مسؤولیت نسبت به مال و جان یتیم] به زحمت می انداخت؛ مسلماً خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.

پروردگار عالمیان، در آیه ­ی 83، عهدهای قوم بنی ­اسرائیل را ذکر نموده است. در آن آیه خداوند متعال عهد احسان به یتیمان را بلافاصله پس از والدین و نزدیکان ذکر نموده است. این مسئله اهمیت ویژه ­ی جایگاه یتیمان را در نظام اجتماعی مشخص می­ کند. به عبارت دیگر توجه به یتیمان مقدم بر مسکینان و دیگر مردم است. در واقع انسان ­های نیازمندِ محبت، بر انسان­ های نیازمندِ مال و ثروت مقدم هستند.

در آیه­ ی 220 نیز خداوند متعال به طور خاص به توجه نسبت به یتیمان تأکید نموده است. پروردگار عالمیان در این آیه فرموده است، اگر با هم زندگی می ­کنید، همچون برادرانتان با آن­ ها رفتار نمایید. به عبارت دیگر با توجه به اینکه در میان عموم جامعه، نزدیک­ ترین شخص از نزدیکان درجه­ ی دو به انسان، برادر او است، ذات اقدس اله یتیم را همسنگ برادر قرار داده است. شدت دستور با توجه هشدار پس از آن مشخص می ­گردد.

شاید منظور از عدم سختگیری در این آیه، قرار ندادن منزلت یتیم، همسنگ وابستگان درجه ­ی یک باشد. این امر نشان از مسؤولیت سنگین انسان در برابر خانواده ­اش دارد. در آیات 221 الی 242 به صورت گسترده راجع به خانواده و مخصوصاً همسر صحبت شده است.