رمز حیات

حدیث شماره 3 باب پیدایش جهان و اثبات پدید آورنده آن کتاب توحید اصول کافی

خادم امام رضا (علیه السلام) گوید: مردى از زنادقه خدمت امام آمد وقتى که جمعى حضورش بودند امام علیه السلام فرمود: «به من بگو اگر سخن حق، گفته شما باشد با اینکه چنان نیست مگر نه این است که ما و شما همانند و برابریم، آنچه نماز گزاردیم و روزه گرفتیم و زکات دادیم و ایمان آوردیم به ما زیانى نداد.» آن مرد خاموش بود، سپس امام علیه السلام فرمود: «و اگر سخن حق؛ گفته ما باشد. با اینکه همان است، مگر نه این است که شما هلاک شدید و ما نجات یافتیم؟» گفت خدایت رحمت کند، به من بفهمان که خدا چگونه و در کجاست، فرمود: «واى بر تو اى راه که رفته اى غلط است، او مکان را مکان قرار داد بدون اینکه براى او مکانى باشد و چگونگى را چگونگى قرار داد بدون اینکه براى خود او چگونگى باشد، پس خدا به چگونگى و مکان گرفتن شناخته نشود و با هیچ حسى، درک نشود و با چیزى سنجیده نگردد.»

آن مرد گفت: در صورتى که او به هیچ حسى ادراک نشود پس چیزى نیست، امام علیه السلام فرمود: «واى بر تو که چون حواست از ادراک او عاجز گشت منکر ربوبیتش شدى ولى ما چون حواسمان از ادارکش عاجز گشت، یقین کردیم او پروردگار ماست که بر خلاف همه چیزهاست» (ما دانستیم که تنها جسم و ماده است که به حس درک شود و آنچه که به حس درک شود مصنوع و حادث و محتاج است و خالق و صانع اشیاء محالست که مصنوع و حادث باشد ولى تو چون به این حقیقت پى نبردى در نقطه مقابل ما ایستادى.) آن مرد گفت: به من بگو خدا از چه زمانى بوده است، امام فرمود: «تو به من بگو چه زمانى بوده که او نبوده تا بگویم از چه زمانى بوده است.» آن مرد گفت: دلیل بر وجود او چیست امام فرمود: «من چون تن خود را نگریستم که نتوانم در طول و عرض آن زیاد و کم کنم و زیان و بدى ها را از او دور و خوبی ها را به او برسانم یقین کردم این ساختمان را سازنده اى است پس به وجودش اعتراف کردم، علاوه بر این که مى بینیم گردش فلک به قدرت اوست و پیدایش ابر و گردش بادها و جریان خورشید و ماه و ستارگان و نشانه هاى شگفت آور و آشکار دیگر را که دیدم، دانستم که این دستگاه را مهندس و مخترعى است.»