حدیث شماره 7 باب جبر و قدر و امر بین الامرین
مردى گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم خدا بندگان را بر گناه مجبور ساخته؟ فرمودند: «نه» گفتم: پس کار را به آنها واگذاشته؟ فرمودند: «نه» گفتم پس حقیقت چیست؟ فرمودند: «لطفى است از پروردگارت میان این دو مطلب.»
شرح:
کلمه «لطف» را در این حدیث مرحوم فیض و استادش به امر دقیق و مشکل معنى کرده اند و مرحوم مجلسى احتمال رحمت و توفیق پروردگار را هم داده و بلکه آن را اختیار کرده است، ولى به اصطلاح متکلمین کلمه «لطف» معنى دیگرى دارد و آن: «چیزی است که بنده را به اطاعت نزدیک کند و از معصیت دور دارد و به سرحد جبر و زور هم نرسد» که امامیه و معتزله این معنى را بر خدا واجب عقلى دانسته و اشاعره واجب ندانسته اند و هریک بر گفته خود دلیلى دارند که این مقام مناسب ذکرش نیست.