رمز حیات

حدیث شماره 1 باب مخصوص و جامع در فضیلت امام کتاب حجت اصول کافی

قسمت دوم

امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «... و فرمود: «همانا من تو را برای مردم امام قرار دادم. (124 بقره)» ابراهیم خلیل (علیه السلام) از نهایت شادیش به آن مقام عرض کرد «از فرزندان من هم؟» خداى تبارک و تعالى فرمودند: «عهد و فرمان من به ستمکاران و ظالمان نخواهد رسید.» پس این آیه امامت و رهبرى هر ظالمى را تا روز قیامت باطل کرد و آن را مخصوص برگزیدگان قرار داد. سپس خداى تعالى ابراهیم را شرافت داد و امامت را در فرزندان برگزیده و پاکش قرار داد و فرمود «و اسحاق و یعقوب را به عنوان عطایی افزون، به او بخشیدیم و همه را افرادی شایسته قراردادیم. و آنها را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می کردند، و انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم، و آنها فقط مرا عبادت می کردند. (72،73 انبیاء)» پس امامت همیشه در ذریۀ او بود و از هم ارث مى‌بردند قرن‌به‌قرن تا خداى تعالى آن را به پیامبر ما (صلی الله علیه و آله و سلم) به ارث داد و خدا جل و تعالى فرمود: «مسلماً نزدیک ترین مردم به ابراهیم (از جهت پیوند وانتساب معنوی) کسانی اند که (از روی حقیقت) از او پیروی کردند، و این پیامبر و کسانی که (به او) ایمان آورده اند (از همه به او نزدیک ترند) و خدا یاور و سرپرست مؤمنان است. (68 آل عمران)» پس امامت مخصوص آن حضرت گشت و ایشان به فرمان خداى تعالى و طبق آنچه خداوند واجب ساخته بود، آن را به علی (علیه السلام) واگذار نمود و سپس در میان فرزندان برگزیده او که خداود به ایشان علم و ایمان داده جارى گشت و خداوند فرموده: «کسانی که دانش و ایمان به آنان داده شده است می گویند: بی تردید شما (بر طبق قضا و قدر ثبت شده) در کتاب خدا (لوح محفوظ) تا روز قیامت درنگ کرده اید. (56 روم)» آنها تا قیامت فرزندان على (علیه السّلام) هستند زیرا پس از محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) پیامبرى نیست این مردم نادان از کجا و به چه دلیل براى خود امام انتخاب می کنند؟ همانا امامت مقام پیامبران و میراث اوصیاء است، همانا امامت خلافت خدا و خلافت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و مقام امیرالمؤمنین (علیه اسلام) و میراث حسن و حسین (علیهما السلام) است...»