حدیث شماره 1 باب مخصوص و جامع در فضیلت امام کتاب حجت اصول کافی
قسمت ششم
چنانچه خداى تعالى می فرماید: «آیا کسی که به سوی حق هدایت می کند، برای پیروی شدن شایسته تر است یا کسی که هدایت نمی یابد مگر آنکه هدایتش کنند؟ شما را چه شده؟ چگونه (بدون بصیرت و دانش) داوری می کنید؟ (۳۵ یونس)» و سخن دیگر خداى تعالى «و آنکه به او حکمت داده شود، بی تردید او را خیر فراوانی داده اند. (۲۶۹ بقره)» و باز سخن خداى تعالى در باره جناب طالوت «خدا او را بر شما برگزیده و وی را در دانش و نیروی جسمی فزونی داده؛ و خدا زمامداریش را به هر کس که بخواهد عطا می کند؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست. (۲۴۷ بقره)» و به پیامبر خویش (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «خداوند کتاب و حکمت بر تو نازل کرد و آنچه را نمیدانستی به تو آموخت و فضل خدا بر تو بزرگ بود. (۱۱۳ نساء)» و نسبت به امامان از اهل بیت و عترت و ذریه پیامبر (علیهم السلام) فرمودند: بلکه آنان به مردم (که در حقیقت پیامبر و اهل بیت اویند) به خاطر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا کرده، حسد می ورزند. تحقیقاً ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم، و به آنان فرمانروایی بزرگی بخشیدیم. پس برخی از آنان به او ایمان آوردند، و گروهی از او روی گردانیده اند، و دوزخ که آتشی سوزان و برافروخته است، برای آنان کافی است. (۵۴ و ۵۵ نساء)» همانا چون خداى عزوجل بنده اى را براى اصلاح امور بندگانش انتخاب فرماید سینهاش را براى آن کار باز کند (به او شرح صدر مى‌دهد) و چشمه هاى حکمت در دلش گذارد و علمى به او الهام کند که از آن پس از پاسخى درنماند و از درستى منحرف نشود، پس او معصوم است و تقویت شده و با توفیق و استوار گشته، از هر گونه خطا و لغزش و افتادنى در امان است، خدا او را به این صفات امتیاز بخشیده تا حجت رساى او بر بندگانش باشد و گواه بر مخلوقش و این بخشش و کرم خداست به هر که خواهد عطا کند و خدا داراى کرم بزرگیست. آیا مردم چنان قدرتى دارند که بتوانند چنین کسى انتخاب کنند؟ و یا ممکن است انتخاب شده آنها این گونه باشد تا او را پیشوا سازند؟ به خانه خدا سوگند که این مردم از حق تجاوز کردند و کتاب خدا را پشت سر انداختند مثل اینکه نادانند. در صورتى که هدایت و شفا در کتاب خداست، اینها کتاب خدا را پرتاب کردند و از هوس خود پیروى نمودند، خداى جلوتعالى هم ایشان را نکوهش نمود و دشمن داشت و تباهى داد و فرمود: « گمراه تر از کسی که بدون هدایتی از سوی خدا از هواهای نفسانی خود پیروی کند، کیست؟ مسلماً خدا مردم ستمکار را هدایت نمی کند. (۵۰ قصص)» ونیز می فرماید: «تباهى باد بر آنها و اعمالشان نابود شود. (۸ محمد)» و فرمود « نزد خدا و نزد اهل ایمان مایه دشمنی بزرگ است؛ این گونه خدا بر دل هر گردنکش زورگویی، مُهر (تیره بختی) می نهد. (۳۵ غافر)» درود و سلام فراوان خدا بر محمد پیغمبر و خاندان او.»