حدیث شماره 2 باب مخصوص و جامع در فضیلت امام کتاب حجت اصول کافی
قسمت اول
امام صادق (علیه السلام) در خطبه اى که حال و صفات امامان (علیهم السلام) را بیان می کنند و می فرمایند: «همانا خداى عزوجل به وسیله ائمه هدى از اهل بیت پیامبرمان دینش را آشکار ساخته و به وسیلۀ آنها راه و روش خود را آشکار ساخته و درون چشمه دانش خود را به وسیله آن ها شکافته، هر که از امت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) حق واجب امامش را بشناسد، طعم و شیرینى ایمانش را بیابد و فضل خرمى اسلامش را بداند زیرا خداى تبارک و تعالى امام را به پیشوائى خلقش منصوب کرده و بر روزی خواران اهل جهانش حجت قرار داده و تاج وقار بر سر او نهاده و از نور جباریتش بدو افکنده با رشتهاى الهى تا آسمان کشیده که فیوضات خدا از او منقطع نشود و آنچه نزد خداست جز از طریق وسائل او بدست نیاید و خدا اعمال بندگان را جز با معرفت او نپذیرد. آنچه از امور مشتبه تاریک و سنتهاى مشکل و فتنههاى ناآشکار بر او وارد شود، حکمش را می داند. خداى تبارک و تعالى همیشه امامان را براى رهبرى خلقش از اولاد حسین (علیه السلام) و از فرزندان بلا واسطه هر امامى براى امامت برگزیند و انتخاب کند و ایشان را براى خلقش بپذیرد و بپسندد، هر گاه یکى از ایشان رحلت کند از فرزندان او امامى بزرگوار آشکار و رهبرى نوربخش و پیشوائى سرپرست و حجتى دانشمند براى خلقش نصب کند ایشان از طرف خدا پیشوایند، به حق هدایت کنند و به حق داورى نمایند، حجت هاى خدا و داعیان به سوى خدایند، از طرف خدا مخلوق را سرپرستى کنند. بندگان خدا به رهبرى آنها دیندارى کنند و شهرها به نورشان آبادان شود و ثروتهاى کهنه از برکتشان فزونى یابد، خدا ایشان را حیات مردم و چراغ هاى تاریکى و کلیدهاى سخن و پایه هاى اسلام قرار داده و مقدرات حتمى خدا بر این جارى شده، پس امام همان برگزیده پسندیده و رهبر، محرم اسرار و امید بخشى است که به فرمان خدا قیام کرده است، خدا او را براى این برگزیده و در عالم ذر که او را آفریده، زیر نظر خود پروریده و در میان مردم، او را همچنان ساخته است، در عالم ذر پیش از آنکه جاندارى پدید آید، امام را مانند سایهاى در سمت راست عرش آفریده و با علم غیب خود، به او حکمت بخشیده و او را برگزیده و براى پاکیش انتخابش کرده است.