رمز حیات

حدیث شماره 6 باب خداوند گرامی و رسولش همراهی با ائمّه علیهم السّلام را واجب کرده اند کتاب حجت اصول کافی

پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: «هر که را خوش آید که چون من زندگى کند و چون من بمیرد و در بهشتى که خدا مرا وعده داده درآید و به شاخه‏اى که پروردگارم به دست قدرت خود کاشته دست آویزد، باید على بن ابى طالب و جانشینانش را اطاعت کند، زیرا آنان شما را به در گمراهی نبرده و از در هدایت بیرون نمی کنند. پس ایشان را تعلیم ندهید؛ زیرا که ایشان، از شما داناترند. من از پروردگارم خواستم که میان آنها و قرآن جدائى نیندازد تا هر دو در کنار حوض این چنین- دو انگشت (سبابه) خود را بهم چسبانید- نزد من آیند. پهناى آن حوض به اندازه مسافت میان صنعاء تا ایلة است و به عدد ستارگان جام هاى سیمین و زرین دارد.»

شرح:
مقصود از جدا نشدن ائمه (علیهم السلام) از قرآن این است که ایشان همیشه حافظ قرآن و مفسر قرآن و عمل‏کننده به قرآن و دعوت‏کننده مردم به سوى قرآن هستند و هیچ گاه از این روش تعدى و تجاوز نکنند و صنعاء شهرى است در یمن و ایله نام کوهى است میان مکه و مدینه و نیز نام شهری است در مصر و امکنه دیگر هم به این نام می باشد، ولى پیداست که مقصود روایت بیان بزرگى حوض است نه تحدید حقیقى آن، چنان که سنجیدن کاسه هاى آبخورى آن را به تعداد ستارگان نیز از این باب است.