رمز حیات

حدیث شماره 3 باب در شان انا انزلناه فى لیلة القدر و تفسیر آن کتاب حجت اصول کافی 

حضرت ابی جعفر (علیه السلام) می فرمایند: «خداى عزوجل درباره شب قدر فرموده است «در آن شب هر امر محکمى فیصل داده شود. (4 دخان)» خداوند می فرماید در آن (شب) هر امر محکمى نازل می شود و محکم دو چیز نیست، بلکه تنها یک چیز است، پس هر که حکم بی اختلاف کند، حکمش حکم خداى عزوجل است و هر که حکمى کند که در آن اختلافى باشد و خود را مصیب (درستکار) داند، به حکم طاغوت (باطل) حکم کرده است.

همانا سال به سال در شب قدر تفسیر و بیان کارها بر ولى امر (امام زمان) نازل می شود، در آن شب امام (علیه السلام) درباره کار خودش چنین و چنان دستور می گیرد و راجع به کار مردم هم بچنین و چنان مأمور می شود. و نیز براى ولى امر غیر از شب قدر هم در هر روزى که خداى عزوجل صلاح داند، مانند آن شب امر مخصوص و پوشیده و شگفت در گنجینه پدید می آید. سپس قرائت فرمود «اگر آنچه روی زمین از درختان است قلم شوند، و دریا برای آن مرکب گردد، و هفت دریا به آن افزوده شود، اینها همه تمام می شوند اما کلمات خدا پایان نمی گیرد، خداوند نیرومند و فرزانه است. (27 لقمان)»

شرح:

مجلسى (ره) گوید از این حدیث استفاده می شود که در شب قدر آیات قرآن توضیح داده مىی شود، محکم و متشابهش جدا می شود، آیات مجملش بیان می شود، آیات متشابهش تأویل می شود، مطلقاتش مقید می گردد و خلاصه انزال قرآن کامل می شود به طورى که براى مردم هدایت باشد (و مناسب پیش آمدها و اوضاع مردم در آن سال باشد) سپس مجلسى گوید مراد به امر محکم امر معلوم یقینى است که حتمى‏ و واقعى باشد و در شب قدر نازل می شود و لازم است که در زمین عالمى باشد که آن امر واقعى را بداند وگرنه انزال آن فائده ای ندارد و آن عالم هم جز امام معصومى که از جانب خدا مؤید است نباشد، پس آیه دلالت دارد که در هر عصرى تا انقراض تکلیف خدا از روى زمین، باید امامى که تمام امور دین را از جزئى و کلى بداند، موجود باشد و اطاعت او هم بر مردم لازم است.