﷽
زنده شدن زمین مرده
این آیات و چند آیه بعدی، برخی از نشانه های قدرت خداوند بیان می شود یکی از این نشانه ها و آیات تکوینی خدا، آن زمین مرده ای است که به امر او در فصل بهار دوباره زنده می شود و با رویش مجدد درختان و گیاهان، زمین جان تازهای میگیرد و خدا از زمین سنبل ها و خوشه های گندم را بیرون می آورد تا مردم از غلات به دست آمده از آن، ارتزاق کنند و نیز بستان هایی پدید می آورد که در آن درختان خرما و انگور می روید و این به وسیله چشمه سارهایی است که خدا آنها را در زمین جاری می کند.
تصرف بشر در طبیعت
در ادامه، هدف از آفریدن آنها را چنین بیان می کند: تا مردم هم از میوه های آن درختان بخورند و هم از فرآورده هایی که خودشان از آن میوه ها به عمل میآورند، بخورند مانند: شیره یا سرکه یا کشمش و یا شیرینی ها و غذاهای گوناگونی که از خرما و انگور درست می شود یا بعضی از میوه ها به همان صورت که چیده می شوند قابل خوردن نیستند. انسان باید آنها را بکارد آبیاری کند و کارهایی بکند که در رشد آنها موثر باشد بنابراین منظور از «وما عملته ایدیهم» همان کارهایی است که بشر با دستان خود انجام میدهد. این مطلب شاید اشاره به این باشد که بشر باید خودش هم کار کند و طبیعت را بارور سازد. این مأموریتی است که خدا به بشر داده و از او خواسته که در زمین کار کند و آن را آباد سازد (هود/۶۱). بشر باید به خاطر همه این میوه ها گوناگون، امکانات و اندامهای مناسبی که خدا به او داده خداوند را سپاسگزاری کند و شکر این همه نعمت را در حد توان خود به جای آورد، این انتظاری است که خدا از بشر دارد و در پایان آیه مورد بحث می فرماید: آیا آنان سپاسگزاری نمی کنند؟
📚 منبع: کتاب آموزش کاربردی ترجمه و تفسیر قرآن، نسیم کوثر