﷽
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۱۳﴾ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُمْ مُرْسَلُونَ ﴿۱۴﴾ قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَنُ مِنْ شَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَکْذِبُونَ ﴿۱۵﴾ قَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿۱۶﴾ وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿۱۷﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَلَیَمَسَّنَّکُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۱۸﴾ قَالُوا طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِنْ ذُکِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ ﴿۱۹﴾
و برای آنان داستان مردم آن شهر را مَثَل بزن هنگامی که فرستادگان به سوی آنان آمدند (۱۳) آنگاه که دو نفر به سوی آنان فرستادیم، پس آنها را تکذیب کردند، پس با نفر سوم آنان را تقویت کردیم، پس گفتند: همانا ما به سوی شما فرستاده شده ایم (۱۴) (اهل شهر) گفتند: شما جز بشری همانند ما نیستید و خدای رحمان چیزی نفرستاده است، شما چیزی جز دروغ نمی گویید (۱۵) گفتند: پروردگار ما می داند که ما محققا به سوی شما فرستاده شده ایم (۱۶) و بر عهده ما چیزی جز پیام رسانی روشن نیست (۱۷) گفتند: ما شما را به فال بد گرفته ایم. اگر دست برندارید، البته شما را سنگسار خواهیم کرد و از ما به شما شکنجه ای دردناک خواهد رسید (۱۸) گفتند: فال بد شما با خود شماست. آیا اگر پندتان دهند (فال بد می زنید؟) بلکه شما قومی تجاوز کار هستید (۱۹)
۱. «فعززنا» تقویت کردیم، پشتیبان قرار دادیم. این کلمه از «عزز» مشتق شده است، که «عزت» هم از آن است. عزت حالتی است که شخص به خاطر داشتن توانایی های لازم مغلوب دیگران نمی شود. این واژه در اصل به معنای صلابت و شدت است.
۲. «ربنا یعلم» پروردگارمان می داند. این تعبیر از زبان عربی نوعی سوگند است.
۳. «تطیرتا» فال بد زدیم، شگون بد گرفتیم. «تطیر» به معنای فال بد زدن است، در مقابل «تفأل» که به معنای فال خوب زدن است. «تطیر» از «طیر» به معنای پرندگان مشتق شده است. عربها بعضی از پرندگان مانند جغد و کلاغ را شوم می دانستند و با دیدن آنها به هنگام انجام کارهای مهم، فال بد می زدند و آن کار را نمی کردند. «طائر» هم که در این آیه آمده به معنای فال بد است.
۴. «أان ذکرتم» آیا اگر پندتان بدهند؟ آیا اگر تذکر داده شوید؟ استفهام انکاری است.
۵. «مسرفون» اسرافکاران، تجاوزگران، خارج شدگان از حد اعتدال.
📚 منبع: کتاب آموزش کاربردی ترجمه و تفسیر قرآن، نسیم کوثر
