حدیث شماره ۷ باب نهی از جسم و صورت درباره خدا کتاب توحید اصول کافی
حسن حمّانی گوید به امام موسی بن جعفر (علیه السّلام) عرض کردم همانا هشام بن حکم، خدا را جسمی پنداشته است که چیزی مانند او نیست. او دانا، شنوا، بینا، توانا، متکلّم و ناطق است. کلام، توانایی و دانش او به یک روش جاری میشود (عین ذاتند) و چیزی از آنها آفریده نیست. حضرت فرمودند: «خداوند او را بکشد. مگر نمیداند که جسم محدود است و کلام غیر از متکلّم است. به خدا پناه میبرم و از این سخن بیزاری میجویم. خدا جسم و صورت و اندازهپذیر نیست. هر چیز جز او مخلوق است. بهمحض اراده و خواست او، بدون هیچ سخن و یا حرکتی موجود شود.»