رمز حیات

حدیث شماره ۳باب مشیت و اراده کتاب توحید اصول کافی

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: «خداوند دستور داد و نخواست و خواست و دستور نداد. به شیطان دستور داد که به آدم سجده کند و خواست که سجده نکند و اگر می خواست، سجده می کرد و آدم را از خوردن درخت بازداشت و خواست که از آن بخورد و اگر نمی خواست او نمی خورد.»

شرح:
چنانچه به همین زودى بیان مى شود مذهب ما شیعیان در مسأله جبر و تفویض بر اساس عدل و امر، بین الامیرین است و از این جهت ما را عدلیه نامند ولى ظاهر این خبر با عقیده جبریه موافق است لذا مجلسى ره با هشت طریق این حدیث را توجیه نموده است بعضى از آنها که روشن تر به نظر می رسد این است: اول این خبر در مورد تقیه صادر شده است و شاهدى هم برایش ذکر می کند دوم اینکه مقصود از خواست خدا علم اوست و آن هم شاهد دارد سوم اینکه مراد به خواست خدا هدایات و الطاف خاصه او است که چون آدم و ابلیس باز گرفت مرتکب نافرمانى شدند. چهارم مقصود این است که خدا خواست شیطان را بر سجود و آدم را بر نخوردن از درخت مجبور نکند و آنها را به اختیار خود واگذارد.