حدیث شماره 5 باب روحی که خداوند با آن ائمّه علیهم السّلام را استوار می سازد کتاب حجت اصول کافی
ابوحمزه گوید از امام صادق (علیه السّلام) درباره علم امام پرسیدم، که آیا امام آن علم را از دهان رجال علم فرا مى گیرد یا آنکه نزد شما کتابی است که آن را مى خوانید و فرا مى گیرید؟ فرمودند: «این مطلب از آنچه تو گفتى بزرگتر و استوارتر است، مگر نشنیده اى قول خداى عزوجل را «و همچنین روحى از امر خود به تو وحى کردیم، و تو نمى دانستى که کتاب و ایمان چیست (52 شوری)»»
سپس فرمودند: «اصحاب شما درباره این آیه چه مى گویند؟ آیا اقرار دارند که پیغمبر صلى اللّه علیه و آله در حالى بود که کتاب و ایمان نمى دانست؟» عرض کردم قربانت گردم، نمى دانم چه مى گویند. فرمودند: «آرى در حالى بسر مى برد که نمى دانست کتاب و ایمان چیست، تا آنکه خداى تعالى روحى را که در کتابش ذکر مى کند مبعوث کرد، و چون آن را بسوى او وحى فرمود، به سبب آن علم و فهم آموخت، و آن همان روح است که خداى تعالى به هر که خواهد عطا کند، و چون آن را به بنده اى عطا فرماید، به او فهم آموزد.»