رمز حیات

حدیث شماره 4 باب نهی از ذکر اسم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کتاب حجت اصول کافی

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «نام صاحب این امر را جز کافر نبرد.»

شرح‏:

از علتى که در روایت دوم ذکر شد، پیداست که نهى از بردن نام آن حضرت مخصوص به زمان غیبت صغرى بوده و براى این است که نامش در افواه نباشد و دشمنان در جستجوى او برنیایند ولى علامه مجلسى (ره) اخبار دیگرى هم نقل می کند که تا زمانى که ظهور نکند و زمین را پر از عدل و داد نفرماید، ذکر نامش روا نیست و خود مجلسى در ص 240 مرآت میگ وید: و لا ریب ان الاحوط ترک التسمیة مطلقا «شکى نیست که احتیاط این است که تا آن حضرت غایب است نامش را نبرند» (ولى به نظر ما جز تعبد دلیل محکمى بر این قول نمى‏توان یافت، زیرا نامیدن آن حضرت را به القابى مانند: حجت، ولى عصر، امام زمان و ده‏ها لقبى که در دعاى ندبه و امثال آن وارد شده مانعى ندارد و از نظر استدلال فرقى میان این القاب و کلمه «م ح م د» دیده نمى شود و نامیدن پدر آن حضرت را به کنیه «ابو محمد» در این روایات ذکر شده بود و نیز از لحاظ علتى که در روایت دوم ذکر شد، فرقى میان القاب و نام نیست بلکه آن القاب بیشتر دشمنان را تحریک مى‏کند و به فکر جستجو مى اندازد).