رمز حیات

حدیث شماره ۶ باب در شان انا انزلناه فى لیلة القدر و تفسیر آن کتاب حجت اصول کافی 
قسمت اول

حضرت ابی جعفر (علیه السلام) فرمودند: «اى گروه شیعه با سوره «انا انزلناه» (با اهل سنت) مخاصمه و مباحثه کنید تا پیروز شوید، به خدا که آن سوره پس از پیغمبر حجت خداى- تبارک و تعالى- است بر مردم و آن سوره سرور دین شماست (بزرگترین دلیل مذهب شماست) و نهایت دانش ماست (زیرا کاشف از شب قدر است و در آن شب مکنونات علمى براى ما هویدا می گردد) اى گروه شیعه با آیات «حم وَ الْکِتابِ الْمُبِینِ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ (۱-۳ دخان» مخاصمه کنید، زیرا این آیات مخصوص والیان امر امامت بعد از پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله است.
اى گروه شیعه! خداى- تبارک و تعالى- می فرماید: «هیچ امتى نیست مگر آنکه بیم رسانى در میان آنها بوده است. (۲۴ فاطر)»» شخصى گفت: اى ابا جعفر بیم رسان امت، محمد صلّى اللَّه علیه و آله است. امام فرمودند: «راست گفتى، پس آیا نذیرى بود در حال حیات آن حضرت از جهت فرستادن یا از فرستادگان او در اطراف زمین؟» سائل گفت: نه امام فرمودند: «به من بگو مگر فرستاده پیغمبر بیم رسان او نیست چنان که خود پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرستاده خداى عزوجل و بیم رسان او بود؟» گفت: چرا، فرمود:« پس همچنین پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله براى پس از مرگ خود هم فرستاده و بیم رسان دارد، اگر بگوئى ندارد، لازم آید که پیغمبر آنهائى را که در صلب مردان امتش بودند، ضایع کرده (و بدون رهبر گذاشته) باشد.»
آن مرد گفت: مگر قرآن براى آنها کافى نیست؟ فرمودند: «چرا در صورتى که مفسرى براى قرآن‏ داشته باشند.» گفت: مگر پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله قرآن را تفسیر نفرموده است؟ فرمود: «چرا تنها براى یک مرد تفسیر کرد و شأن آن مرد را که على بن ابى طالب است به امت خود گفت.»
مرد سائل گفت: اى ابا جعفر، این مطلبى است خصوصى که عامه از مردم زیر بار آن نروند...