رمز حیات

حدیث شماره 3 باب اشاره و نص بر امامت امام حسین علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

قسمت اول

محمد بن مسلم گوید شنیدم امام باقر (علیه السلام) مى‏ فرمود: چون حسن بن على (علیه السلام) به حالت احتضار درآمد، به حسین (علیه السلام) فرمود: «برادرم! به تو وصیتى می کنم، آن را حفظ کن. چون من مردم، جنازه ‏ام را آماده دفن کن سپس مرا به سوى رسول (خدا صلّى اللَّه علیه و آله) ببر تا با او تجدید عهدى کنم، آنگاه مرا به جانب مادرم فاطمه (علیها السلام) برگردان، سپس مرا ببر و در بقیع دفن کن و بدان که از طرف حمیرا (عایشه) که مردم از زشتکارى و دشمنی او با خدا و پیغمبر و ما خاندان آگاهند، مصیبتى به من می رسد.» پس چون امام حسن (علیه السلام) وفات کرد و روى تابوتش گذاردند، او را به محلى که پیامبر (صلّى اللَّه علیه و آله) بر جنازه‏ ها نماز می خواند بردند، امام حسین (علیه السلام) بر جنازه نماز گذارد و چون نمازش تمام شد داخل مسجدش بردند، چون بر سر مرقد رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) نگهش داشتند، به عایشه خبر بردند و به او گفتند، بنى هاشم جنازه حسن بن على (علیهما السلام) را آورده ‏اند تا در کنار رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) دفن کنند، عایشه بر استرى زین کرده نشست و شتافت- او نخستین زنى بود که از دوران اسلام بر زین نشست- آمد و ایستاد و گفت فرزند خود را از خانه من بیرون برید، که نباید در اینجا کسی دفن شود و حجاب (حریم) پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله) دریده شود....