رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت داود

نکاتی که در این بخش هستن :

18. هنگام مقابله با جالوت و سپاهیانش گفتند:

الف) پروردگارا بر ما صبر و شکیبایی فرو ریز.

ب) گام­هایمان را استوار ساز.

ج) و ما را بر گروه کافران یاری فرما.(آیه­ ی 250)

19. پس آنان را به اذن خداوند شکست دادند.(آیه­ ی 251)

20. حضرت داوود، جالوت را کشت.(آیه­ ی 251)

21. خداوند متعال به حضرت داوود پادشاهی و حکمت داد و از آنچه می­خواست به او آموخت.(آیه ­ی 251)

22. اگر خداوند متعال بعضی از مردم را به وسیله­ ی بعضی دیگر دفع ننماید، قطعاً زمین را فساد فرا می­گرفت.(آیه­ ی 251)

نکته: حاصل دفع مفسدان، توسط مؤمنین اصلاح جامعه است.

23. و خداوند متعال بر عالمیان دارای فضل است.(آیه­ ی 251)

نکته: اصلاح جامعه توسط مؤمنین، فضل پروردگار عالمیان است بر تمام عوالم وجود.

24. این نشانه­ های خداوند است که بر تو به حق آن­ها را خواندیم و تو قطعاً از فرستادگانی.(آیه­ ی 252)

نکته: فلسفه­ ی جنگ در اسلام، دفع فساد مفسدین بر روی زمین است.

نکته: حضرت رسول نیز از فرستادگان و برگزیدگان خداوند بر روی زمین است و خداوند متعال قطعاً آنچه را به پیشینیان داده است، به ایشان نیز عنایت فرموده است و این وقایع در مورد ایشان و جانشینانشان نیز جاری است.

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت داود

ابتدا آیات رو میخونیم بعد نکاتش رو میگیم ...

وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿۲۵۰﴾ 

و هنگامى که برای مقابله با جالوت و سپاهیانش ظاهر شدند، گفتند: پروردگار ما بر [دل­هاى] ما شکیبایى فرو ریز و گام­هاى ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران یاری فرماى.

فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاءُ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَکِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِینَ﴿۲۵۱﴾

پس آنان را به اذن خداوند شکست دادند و داوود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهى و حکمت داد و از آنچه مى‏خواست، به او آموخت و اگر خداوند برخى از مردم را به وسیله­ ی برخى دیگر دفع نمى‏کرد، قطعاً زمین تباه مى‏گردید، ولى خداوند نسبت به جهانیان دارای فضل است.

 تِلْکَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ ﴿۲۵۲﴾

این نشانه­ های خداوند است، آن را به حق بر تو مى‏خوانیم و همانا تو قطعاً از فرستادگانی.

بسم الله الرحمن الرحیم

آزمون

در این پست بخش پایانی حضرت طالوت رو میخونیم :

15. همراهیان حضرت گفتند طاقت یک روز مقابله با جالوت و سپاهیانش را نداریم.

نکته: در این مرحله تفاوت میان کسانی که هنوز نفس خویش را همراه دارند و کسانی که تماماً خود را به خداوند متعال سپرده­ اند مشخص گشت.

16. کسانی که گمان می­کردند خداوند خویش را ملاقات خواهند نمود، گفتند:

«چه بسیار گروه اندکی که بر گروه بسیاری غالب شدند»

نکته: با توجه به آیات 45 و 46 همین سوره، این خصوصیت از ویژگی­های خاشعین است. در واقع سربلندی در امتحان قبلی سبب ایجاد عجب و غرور در آن­ها نشده است و نفس خویش را زیر پا گذاشته­ اند.

17. و خداوند متعال همراه صابران است.

در پایان آیه­ ی 249، خداوند متعال فرموده است « والله مع الصابرین». این عبارت در آیه­ ی 151 نیز بیان شده بود. در آن آیه پروردگار عالمیان امر فرموده بود که از صبر و نماز کمک بگیرید. از طرفی در آیه­ ی 45 نیز خداوند امر به کمک گرفتن از صبر و نماز نموده بود. بنابراین می­توان با کنار هم قرار دادن آیات 45، 151 و 249 نتیجه گرفت که خشوع انسان سبب می­شود از صبر و نماز کمک گرفته و این کمک گرفتن عاملی می­شود که به مرور زمان تربیت شده تا جایی که در سخت­ترین امتحانات الهی نیز سربلند شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

آزمون

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِیکُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَن لَّمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِیلًا مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ ﴿۲۴۹﴾

و چون طالوت با لشکریان [خود] بیرون شد گفت: همانا ‏خداوند شما را به وسیله ­ی رودخانه ‏اى می­ آزماید، پس هرکس از آن بنوشد، پس از [پیروان] من نیست و هرکس از آن نخورد،  پس همانا او از [پیروان] من است. مگر کسى که با دستش کفى برگیرد. پس [همگى] نوشیدند از آن، جز اندکى از آن­ها و هنگامى که [طالوت ] با کسانى که همراه وى ایمان آورده بودند از آن [نهر] گذشتند، گفتند: امروز ما را یاراى [مقابله با] جالوت و سپاهیانش نیست، کسانى که گمان می­کردند همانا خداوند را ملاقات خواهند نمود، گفتند: بسا گروهى اندک که بر گروهى بسیار به اذن خداوند پیروز شدند و خداوند همراه شکیبایان است.

11. حضرت طالوت با سپاهیان بیرون رفت تا به نهری رسید.

12. خداوند متعال آن­ها را با آن نهر امتحان نمود. حضرت طالوت گفت کسی از آب این نهر نخورد مگر به اندازه­ ی یک کف دست، از من است، در غیر این صورت از من نیست.

13. از آن آب نوشیدند مگر اندکی از آن­ها

14. سپس حضرت طالوت با همراهیانش از آن نهر گذشتند.

نکته:خداوند متعال کسانی را که از آب ننوشیدند، مؤمنین خطاب می­نماید. در واقع می­توان گفت نشانه­ ی ایمان اطاعت از ولی خداوند است.

نکته: مجدداً در این مرحله هم عده­ ی بسیاری از همراهان حضرت طالوت ریزش می­نمایند(مرحله­ ی اول اطاعت از پیامبر خداوند بود و این مرحله اطاعت از ولی خداوند).

بسم الله الرحمن الرحیم

پادشاه

7. گفتند: ما از او سزاوارتریم به دلیل این­که از او ثروتمند­تریم.(آیه­ ی 247)

8. گفت: همانا خداوند او را برگزید و در علم و جسم نسبت به شما برتری داد.(آیه­ ی 247)

9. خداوند پادشاهیش را به هرکس بخواهد می­دهد و خداوند علیمی وسیع است.(آیه­ ی 247)

نکته: امیر مؤمنان نیز به اعتراف همگان در زمان پیامبر مکرم اسلام(ص) از لحاظ علمی و جسمی نسبت به دیگران (به جز پیامبر) برتری داشتند و ملاک برتری ثروت و یا سن نیست.

نکته: پادشاه و خلیفه ی خداوند بر روی زمین، از جانب خود خداوند تعیین می شود و به هیچ کس مربوط نیست و حق دخالت ندارد.

10. تابوتی به همراه باقیمانده­ های حضرت موسی و حضرت هارون به عنوان نشانه­ ی پادشاهی طالوت برای آرامش قلب مؤمنان نازل شد.(آیه­ ی 248)

نکته: برای این­که مؤمنان اطمینان پیدا کنند که خداوند متعال حضرت طالوت را انتخاب نموده و پیامبرشان از جانب خود حرفی نزده است، نشانه­ هایی به عنوان معجزه بر آن­ها ظاهر گشت. 

روز جمعه است و دعا برای فرج امام زمان عج فراموش نکنیم ...

بسم الله الرحمن الرحیم

پادشاه

وَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْکِهِ أَن یَأْتِیَکُمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَکِینَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَبَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَکَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِکَةُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿۲۴۸﴾

و پیامبرشان به آن­ها گفت: در حقیقت نشانه­ ی پادشاهى او این است که تابوت [عهد] که در آن آرامشی از جانب پروردگارتان است و بازمانده‏ اى از آنچه خاندان موسى و خاندان هارون [در آن] بر جاى نهاده‏ اند، برای شما می­ آید، در حالى که فرشتگان آن را حمل مى‏کنند. مسلماً اگر مؤمن باشید براى شما در آن [رویداد] نشانه ‏اى است.

1. ابتدا بزرگان بنی ­اسرائیل نزد پیامبرشان می­روند و از او تقاضا می­کنند که برایشان پادشاهی تعیین نماید.(آیه ­ی 246)

2. هدف آن­ها این است که تحت لوای این پادشاه بتوانند بجنگند.(آیه ­ی 246)

3. پیامبرشان به آنها می­گوید: با واجب شدن قتال و برگزیده شدن پادشاه از جنگ کردن سرپیچی نمی­کنید؟(آیه­ ی 246)

4. آن­ها کاملاً مطمئن گفتند: در حالی که از دیارمان و از میان فرزندانمان خارج شده­ ایم، چه چیزی برای ما باقیمانده که جنگ نکنیم؟(آیه­ ی 246)

5. اما هنگامی که بر آن­ها جنگ واجب شد، رو برگرداندند، مگر اندکی و خداوند نسبت به ظالمان داناست.(آیه­ ی 246)

نکته: هنگامی که انسان در معرض عمل قرار می­گیرد، می­تواند عیار مردانگی خود را به درستی بشناسد و اگرنه در موقع ادعا، همه داعیه­ ی مردانگی دارند.

6. پیامبرشان به آن­ها گفت: خداوند طالوت را به عنوان پادشاه مبعوث نموده است.(آیه­ ی 247)

بسم الله الرحمن الرحیم

پادشاه

خداوند داستان حضرت طالوت رو اینجا میفرمایند ، ابتدا آیاتش رو با هم میخونیم .

أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِکًا نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِیلًا مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ ﴿۲۴۶﴾

آیا به [حال] سران بنى­ اسرائیل پس از موسى ننگریستی، آنگاه که به پیامبرى از خود گفتند: پادشاهى براى ما مبعوث کن، تا در راه خداوند پیکار کنیم. [آن پیامبر] گفت آیا اگر جنگیدن بر شما مقرر گردد، سرپیچی نمی­کنید که پیکار نکنید؟ گفتند: چه چیزی برای ماست که در راه خدا نجنگیم، و با آنکه ما از دیارمان و از [نزد] فرزندانمان بیرون رانده شده ‏ایم. پس هنگامى که جنگ بر آنان مقرر شد، جز شمارى اندک از آنان [همگى] پشت کردند و خداوند به [حال] ظالمان داناست.

 وَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طَالُوتَ مَلِکًا قَالُوَاْ أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَلَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿۲۴۷﴾

و پیامبرشان به آنان گفت: همانا ‏خداوند قطعاً طالوت را برای شما پادشاه مبعوث کرده است. گفتند چگونه او را بر ما پادشاهى باشد در حالی که ما به پادشاهى از او سزاوارتریم و به او از حیث مال گشایشى داده نشده است؟ گفت: همانا ‏خداوند او را بر شما برگزیده است و او را در علم و [نیروى] جسم فزونی بخشیده است و خداوند پادشاهى خود را به هر کس که بخواهد، می‏دهد و خداوند گشایشگر داناست.

بسم الله الرحمن الرحیم

قرض نیکو

مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۲۴۵﴾

کیست آن کس که به [بندگان] خداوند قرض دهد، قرضی نیکو؟ پس [خدا] آن را براى او چند برابر بیفزاید و خداوند است که [در معیشت بندگان] تنگى و گشایش پدید مى‏آورد و به سوى او بازگردانده مى‏شوید.

در ادامه خداوند متعال داستان حضرت طالوت و حضرت داوود را بیان می نماید.

چقدر خوبه که به هم کمک کنیم در مواقع سختی و تنگدستی ، خدا هم تو مالمون برکت میذاره و رزق رو زیاد میکنه .

خوبه که به فکر دیگران هم باشیم و اون لحظاتی که نیازدارن خودمون رو جای اون ها بذاریم و از کمکی که ازمون برمیاد دریغ نکنیم.

یه چیزی هم که خیلی تو این بحث پیش میاد ریا هست ... خانم ح ( رفتم تو کار سانسور ،خخخ ) میگفت که ریا شرکت است و خیلی 

از ماها دچارش میشیم گاهی و شرک خفی یکی از انواع شرک هست . مثلا ما به ظاهر برای خدا کاری میکنیم اما ته دلمون هم 

دوست داریم تعریف و تمجید بشیم از سمت دیگران و دوست داریم بگیم که چه کار خوبی کردییم ... میفرمودن که این شرک است .

خدایا هم دست خیر بهمون عنایت بفرما و هم اخلاص در عمل که فقط برای تو باشیم ...

بسم الله الرحمن الرحیم

ترس از مرگ

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَشْکُرُونَ ﴿۲۴۳﴾ 

آیا از [حال] کسانى که از بیم مرگ از خانه‏ هاى خود خارج شدند، در حالی که هزاران تن بودند، ننگریستی؟ پس خداوند به آنان گفت بمیرید، سپس آنان را زنده نمود. همانا خداوند نسبت به مردم صاحب بخشش است ولى بیشتر مردم سپاسگزارى نمی‏کنند.

وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿۲۴۴﴾

و در راه خداوند قتال نمایید و بدانید همانا خداوند شنواى داناست.

آیات 243 تا 252 را می­توان پیرامون جنگ و قتال دانست. در این آیات ابتدا خداوند متعال هزاران نفری را که از ترس مرگ پا به فرار گذاشته بودند، مثال می­زند. خداوند آن­ها را کشته و سپس زنده نموده است تا بدانند مرگ بازگشت آن­ها به سوی پروردگار عالمیان است و امری است حتمی. همچنین بدانند عمر دست خداوند است، لذا فرار و ترس معنی ندارد. اینچنین آن­ها شامل فضل الهی می­شوند. لذا زمانی که جنگ در راه خداوند لازم می­شود، نباید ترسید و پا به فرار گذاشت.

ان شاءالله از زمره ی کسانی باشیم که از مرگ نمیترسند و در راه خدا جهاد میکنند .

بسم الله الرحمن الرحیم

در پست قبل آیاتی در مورد وصیت برای زنان رو خوندیم و اینک  توجه شما رو به الباقی بحث جلب میکنم :

این احکامی که در آیات 221 الی 241 بیان شد، خود به نوعی نشانه­ ی اعجاز قرآن است. زیرا بشر هیچ راه مطمئن و علمی را نمی­تواند برای استخراج چنین احکامی ارائه دهد. این در حالی است که این احکام بهترین حالت ممکنه است، و عمل به هر حالت دیگری پشیمانی را به همراه خواهد داشت.(آیه­ ی 242)

نکته: از آیه­ ی 226 که احکام طلاق و جدایی زن وشوهر آغاز می­شود، پروردگار عالمیان یازده مرتبه واژه­ ی «معروف» (7 مرتبه به صورت معرفه  و 4 مرتبه به صورت نکره) را به کار برده است. به عبارت خداوند متعال به کرّات فرموده است به شایستگی با یکدیگر رفتار نمایید. همچنین خداوند بلند مرتبه در این آیات بسیار به حقوق زنان اشاره نموده و با تعبیرهای مختلف و در حالت­های مختلف ادای این حقوق را به مردان امر نموده است. در پایان این آیات نیز حضرت حق این احکام را حقی برشمرده است که متقین باید ادا نمایند.

روز جمعه است ، برای سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان عج صلواتی بفرستیم . اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم .

پ ش : داشتم این پست رو مینوشتم برق ها برفت :| مجدد نوشتیم و رسید به ثبت :)

دعا کنیم در این گرمای تابستان برق هیچ خونه ای نره :))

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت برای زنان

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ﴿۲۴۰﴾

 و کسانى از شما که مرگشان فرا می‏رسد و همسرانى بر جاى می‏گذارند، [باید] براى همسران خویش وصیت کنند که آنان را تا یک سال بدون بیرون کردن از خانه بهره ‏مند سازند. پس اگر بیرون بروند، در آنچه آنان به طور پسندیده درباره­ ی خود انجام دهند، گناهى بر شما نیست و خداوند عزیز حکیم است.

وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ ﴿۲۴۱﴾

و برای زنان طلاق داده شده متاعی به شایستگى وجود دارد، حقی است بر پرهیزگاران.

کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۲۴۲﴾

بدین­گونه خداوند آیات خود را براى شما بیان میکند، شاید بیاندیشید.

1. باید هزینه­ ی زندگی همسران پس از فوت شوهرشان تا یک سال پرداخت شود و آن­ها را از مکان

زندگی بیرون ننمایند.(آیه­ ی 240)

2. اگر خود آن­ها بیرون رفتند، ایرادی ندارد. هیچ گناهی بر شما نیست، اگر به شایستگی رفتار کرده باشید. همانا

خداوند عزیزی حکیم است.(آیه­ ی 240)

3. برای طلاق داده­ شدگان نیز متاعی به شایستگی وجود دارد. حقی است بر متقین.(آیه­ ی 241)

یه سری نکته ها هست که در پست بعد ان شاءالله میگم براتون :)

بسم الله الرحمن الرحیم

نماز وسطی

حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ ﴿۲۳۸﴾ 

بر نمازها و نماز میانه مواظبت کنید و خاضعانه براى خداوند به پا خیزید.

فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ﴿۲۳۹﴾

پس اگر بیم داشتید، پیاده یا سواره [نماز کنید]. پس چون ایمن شدید، خداوند را یاد کنید همان­گونه که آنچه را نمی‏دانستید به شما آموخت.

سلام علیکم جمیعا

چطوریایید ؟ خوبید؟ طاعات و مناجات هاتون قبول باشه همگی ان شاءالله ... دعامون کردید یا نه ؟ 

راس همه ی دعاهامون تعجیل در فرج مولامون امام زمان عج ان شاءالله ...

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق قبل از نزدیکی

لاَّ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ ﴿۲۳۶﴾

اگر زنان را مادامى که با آنان نزدیکى نکرده و بر ایشان مهرى [نیز] معین نکرده‏ اید طلاق گویید، بر شما گناهى نیست و آنان را به طور پسندیده به نوعى بهره ‏مند کنید، توانگر به اندازه­ ی [توان] خود و تنگدست به اندازه­ ی [وسع] خود. حقی است بر نیکوکاران.

 بسم الله الرحمن الرحیم

ازدواج بعد از فوت همسر

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ﴿۲۳۴﴾

«و کسانى از شما که مى‏میرند و همسرانى بر جاى می‏گذارند، [همسران] چهار ماه و ده روز بر خودشان انتظار می‏برند. پس هرگاه مهلت خود را به پایان رساندند، پس در آنچه آنان به نحو پسندیده درباره خود انجام دهند گناهى بر شما نیست و خداوند به آنچه انجام میدهید خبیر است.» 

 وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَکْنَنتُمْ فِی أَنفُسِکُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿۲۳۵﴾

«و در باره آنچه شما به طور سربسته از آنان [در عده وفات] خواستگارى کرده یا [آن را] در دل پوشیده داشته‏ اید، بر شما گناهى نیست. ‏خداوند میدانست که [شما] به زودى به یاد آنان خواهید افتاد ولى با آنان قول و قرار پنهانى مگذارید، مگر آنکه سخنى پسندیده بگویید و به عقد زناشویى تصمیم مگیرید تا زمان مقرر به سرآید و بدانید که خداوند آنچه را در دل دارید، می‏داند. پس از [مخالفت] او بترسید و بدانید همانا خداوند آمرزنده بردبار است.»

1. همسران پس از فوت شوهر باید چهارماه و ده روز صبر کنند.(آیه­ ی 234)

2. پس از این مدت ازدواج آنها ایرادی ندارد.(آیه­ ی 234)

3. خواستگاری کردن از آنها و یا قصد ازدواج داشتن با آنها نیز ایرادی ندارد.(آیه­ ی 235)

4. با آنها پنهانی قرار مگذارید، مگر این که سخنانی به شایستگی بگویید.(آیه­ ی 235)

5. عزم عقد نکاح تا قبل از پایان زمان قانون نکنید.(آیه­ ی 235)

6. بدانید خداوند متعال آنچه را در درونتان است، می­داند، پس حذر کنید و بدانید خداوند آمرزنده­ی بردبار است.(آیه­ ی 235)

بسم الله الرحمن الرحیم

شیردهی

طاعات و عبادت هاتون قبول درگاه حق تعالی ان شاءالله . این بخش یه سری نکات داره که میخونیم ...

نکته :

1. مادران فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند(اگر بخواهند دوره­ ی شیرخوارگی را به طور کامل به جا آورند).

2. خورد و خوراک و پوشش مادر به عهده­ ی پدر است.

3. مادر نباید به خاطر فرزند زیان ببیند.

4. پدر نباید به خاطر فرزند دچار ضرر بشود.

5. مسؤولیت­های پدر و مادر در صورت فوتشان بر عهده­ ی وارث است.

6. ایرادی ندارد که در صورت رضایت و مشورت فرزند را از شیر جدا کنید.

7. ایرادی ندارد که کسی دیگر فرزند شما را شیر دهد، در این صورت حقوق او را باید به شایستگی بپردازید.

8. از خداوند متعال بترسید و بدانید او به آنچه انجام می­دهید بصیر است.

بسم الله الرحمن الرحیم

شیردهی

 به به ! رسیدیم به بخش خوشمزه :)) شیردهی یکی از لذت هایی هست که یه مادر باهاش تجربه میکنه و بچه

زمانی که در آغوش مامانش قرار میگیره به آرامش میرسه ...  در پست بعد به نکات این بخش میپردازیم ...

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۲۳۳﴾

«و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند. [این حکم] براى کسى است که بخواهد دوران شیرخوارگى را تکمیل کند و خوراک و پوشاک آنان [=مادران] به طور شایسته بر عهده پدر است. هیچ کس جز به قدر وسعش مکلف نمى‏شود. هیچ مادرى نباید به سبب فرزندش زیان ببیند و هیچ پدرى [نیز] نباید به خاطر فرزندش [ضرر ببیند] و مانند همین [احکام] بر عهده وارث [نیز] هست. پس اگر اراده نمودید که او را از شیردهی جدا کنید و مشورت کردید، گناهى بر آن دو نیست و اگر خواستید براى فرزندان خود دایه بگیرید، پس بر شما گناهى نیست. به شرط آنکه چیزى را که پرداخت آن را به عهده گرفته ‏اید، به طور شایسته بپردازید و از خداوند پروا کنید و بدانید همانا خداوند به آنچه انجام میدهید بیناست.»

خدایا هر کس در آرزوی بچه دار شدنه بهش فرزند صالح و سالم عطا بفرما ... الهی آمین .

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

در این آیات احکام طلاق مطرح می گردد. چند نکته در میان این قوانین بیان شده که شایسته توجه است.

نکته : 

1. خداوند متعال دو مرتبه در این آیات(229 و 231) دستور به حسن سلوک با همسر را می دهد.

2. حق تعدی به حقوق زنان را ندارید. در صورت انجام این کار به خود ستم می نمایید. در این مورد خداوند متعال تهدید نموده است که این دستور را به سخره نگیرید. همچنین توصیه نموده است که نعمت های خداوند و قوانین الهی را یاد نمایید(شاید منظور این باشد که دوران قبل از ازدواج که آرزوی وصال را می نمودید و خداوند به شما این نعمت را عطا نمود، یاد نمایید).(آیه­ ی 231)

3. این احکام طلاق بهترین حالت است و موجبات تزکیه و پاکی شما را فراهم می کند. خداوند می داند و شما نمی دانید.(آیه­ ی 232)

قسمت پایانی بخش طلاق بود که ذکر شد .ان شاءالله تو هیچ زندگی شاهد طلاق نباشیم و زندگی هامون پر باشه از مهر و صفا.

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

این بخش نکات دیگه ای هم داشت که میگیم خدمتتون :

 

9. چیزی که به زنان داده شده، پس گرفتنش حلال نیست، مگر اینکه بترسید حدود الهی را برپا ندارید.(آیه­ ی 229)

10. در صورت ترس از عدم برپایی حدود الهی، ایرادی ندارد زن فدیه پرداخت نماید.(آیه­ ی 229)

11. اگر برای بار سوم زن را طلاق داد، دیگر بر او حلال نیست.(آیه­ ی 230)

12. اگر آن زن با دیگری ازدواج کرده و طلاق بگیرد، ایرادی ندارد با شوهر قبلی خود مجدداً ازدواج نماید.(آیه­ ی 230)

13. هنگامی که زن را طلاق دادید، او نیز مهلتش را به اتمام رساند، پس یا به شایستگی با او رفتار کنید و یا به شایستگی رهایش نمایید.(آیه ­ی 231) 

14. حق ندارید با زنان برای تعدی کردن به حقوقشان رفتار آزاردهنده انجام دهید.(آیه ­ی 231)

15. اگر زنی طلاق گرفت، کسی او را از بازگشت به همسرش باز ندارد.(آیه­ ی 232)

ان شاءالله این آمار طلاق کم و کم تر بشه و زندگی ها در صلح و صفا و آرامش سپری ، خانواده 

مهم ترین رکن جامعه است قدر با هم بودن رو بدونیم ... 

جا داره از همین تریبون میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام کریم اهل بیت رو به ساحت مقدس 

امام زمان عج و مادرشون فاطمه زهرا سلام الله علیها تبریک و تهنیت عرض کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

نکاتی که در بخش طلاق میخونیم چون یه کوچولو زیادن کم کم میذاریم که طولانی نشه :)

 

1. کسانی که سوگند می خورند از زنان خود دوری کنند، تا چهار ماه برای بازگشت فرصت دارند.(آیه­ ی 226)

2. اگر عزم طلاق کردند، ایرادی ندارد(خداوند متعال شنوای داناست).(آیه­ ی 227)

3. زنانی که طلاق داده می شوند،باید به اندازه سه پاکی صبر کنند.(آیه­ ی 228)

4. زنان در صورت حامله بودن، نباید پنهان کنند.(آیه­ ی 228)

5. شوهر قبلی نسبت به دیگران برای بازگرداندن همسرش سزاوارتر است.(آیه­ ی 228)

6. زن و مرد بر یکدیگر حقوقی دارند، که مردان بر زنان دارای درجه هستند.(آیه­ ی 228)

7. حق طلاق تا دو مرتبه است.(آیه­ ی 229)

8. مردان باید با زنان به طور شایسته رفتار کنند و یا به نیکی آنها را رها نمایند.(آیه­ ی 229)

بسم الله الرحمن الرحیم

طلاق

آیات پایانی این بخش است و در پست بعد به نکاتش میپردازیم.

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلاَ تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلاَ تَتَّخِذُوَاْ آیَاتِ اللّهِ هُزُوًا وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَیْکُمْ مِّنَ الْکِتَابِ وَالْحِکْمَةِ یَعِظُکُم بِهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿۲۳۱﴾

 و هنگامی که زنان را طلاق دادید، پس مهلت خود را به اتمام رساندند، پس با آنان به طور شایسته رفتار کنید یا به نیکی و خوشی رها نمایید و با آنان برای تعدی کردن، رفتار آزاردهنده نداشته باشید و هر­کس چنین کند قطعاً بر خود ستم نموده است و آیات خداوند را به ریشخند مگیرید و نعمت‏ خداوند را بر خود و آنچه را که از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده و به [وسیله] آن شما را اندرز میدهد، یاد کنید و از خداوند پروا داشته باشید و بدانید همانا خداوند به هر چیزى داناست.

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ مِنکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکُمْ أَزْکَى لَکُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ﴿۲۳۲﴾

و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و مهلت خود را به پایان رساندند، پس آنان را از ازدواج با همسران [سابق] خود چنانچه به خوبى با یکدیگر تراضى نمایند، جلوگیرى مکنید. هر­کس از شما به خداوند و روز بازپسین ایمان دارد به این [دستورها] پند داده مى‏شود. [مراعات] این­ها براى شما پاک‏تر و طاهر‏تر است و خداوند می‏داند و شما نمیدانید.

 دعا نوشت : دوستان عزیز این ایام برای شفای همه ی مریضان دعا کنیم .. اللهم اشف کل مریض ..

الهی آمین .